Met 10.000 anderen bezig zijn met je kledingkast
De kledingindustrie stoot meer CO2 uit dan de internationale luchtvaart én zeetransport samen. Daarbij is de sector grootverbruiker van water: alleen al voor de productie van één spijkerbroek is 8.000 liter water nodig. Maar kun je hier als individu verandering in brengen? Lena Hartog, klimaatactivist en directeur van platform CollAction, is overtuigd van wel en weet ook hoe. Via crowdacting, waarbij je met een groep mensen over de hele wereld acties onderneemt.
Door ons toedoen zijn er overstromingen op plekken waar mensen nog nooit in een Primark zijn geweest
Dertig dagen veganistisch eten, een maand geen plastic wegwerpproducten kopen of een halfjaar minder op je telefoon kijken: via het platform CollAction kun je je eigen crowdacting challenge beginnen. Dit lijkt op crowdfunding, maar in plaats van een donatie, is je deelname je bijdrage.
Bezig met je eigen kledingkast
De Slow Fashion Movement – o.a. gestart door Lena en haar studiegenoot Spencer Heijnen – begon als een challenge en groeide uit tot een wereldwijd collectief. In 2020 deden 11.000 mensen mee om een zomer lang geen fast fashion te kopen. Waarom is juist deze ‘movement’ zo succesvol? Lena: “Als je bezig bent met je eigen kledingkast en weet dat er 10.000 anderen hetzelfde doen, voelt het alsof jouw eigen acties wél verandering brengen in de wereld. Daarnaast bieden we deelnemers tools, zoals filmpjes en artikelen, om uit te leggen aan hun omgeving waarom ze meedoen. Dit plaatst de eigen acties in een duidelijke context. Uiteindelijk is het collectief bedoeld als het eerste stapje van structurele gedragsverandering bij een grote groep mensen.”
Andere relatie met mode
Toen Lena in 2020 vanuit de jaarlijkse Slow Fashion-campagne van CollAction de Slow Fashion Movement begon, kwam haar opleiding bij University College Utrecht (UCU) goed van pas. “Mijn hoofdvak was Psychologie & Sociologie, dus ik was veel bezig met hoe je mensen kan veranderen en hoe je aandacht vraagt voor maatschappelijke onderwerpen. Hierdoor heb ik een bepaalde culturele gevoeligheid ontwikkeld. En misschien vraag je je dan af: wat heeft een onderwerp zoals slow fashion te maken met cultuur? Een hele hoop. Elke cultuur heeft een andere relatie met mode. In Nederland is het bijvoorbeeld heel normaal om niet te weten waar je kleding vandaan komt. Onze ambassadeur in Sudan vertelt een heel ander verhaal. Daar zijn de fast fashion modeketens pas 10 jaar terug neergestreken en is het nog veel gebruikelijker om je kleding te maken en repareren.”
'This Changes Everything'
Een klimaatactivist word je niet zomaar. Wie was de inspiratie voor Lena? “Mijn UCU-maatje Mikki Korodimou. Zij raadde mij het boek 'This Changes Everything' aan. Dat opende mijn ogen en maakte mij tegelijkertijd verdrietig. Door ons toedoen zijn er overstromingen op plekken waar mensen nog nooit in een Primark zijn geweest. Maar het boek gaf mij ook hoop. Het is twee voor twaalf; het is nog niet te laat. Mijn droom is een rechtvaardige, duurzame wereld met een economie die werkt voor al het leven op aarde. Om daar te komen moeten we zo snel mogelijk van overconsumptie naar een economie van ruilen, delen, repareren en duurzame alternatieven gaan. Daar werk ik aan door bewegingen te bouwen die gedragsverandering combineren met politieke verandering. Want de politiek volgt ons gedrag. Dus pas wanneer grote groepen burgers in opstand komen, gaat er iets gebeuren.”
Delen
Lees ook het verhaal van ...
Floortje Geerdink Ineens wist ze het: ik wil werken bij het Openbaar Ministerie.
Rutger Bregman De Alumnus van het Jaar spreekt over over hard werken en je huiswerk doen.
Jesper Weehuizen Met zijn onderzoek naar Q-koorts moet deze ziekte in de toekomst sneller en gemakkelijker op te sporen zijn.
