Meet the professor: Eva Knies voor een schoolklas

“Het is spannend voor mij, ik heb gehoord dat jullie hele slimme vragen stellen”, zo begint Eva Knies, hoogleraar Strategisch Human Resource Management haar les op een basisschool tijdens Meet the Professor, een evenement van de Universiteit Utrecht. Ze zal het met de klas vooral hebben over wat een organisatie, zoals een school, aantrekkelijk maakt om er te willen werken. 

“Wat willen jullie later worden?” vraagt de hoogleraar aan de leerlingen van groep 7-8 van Jenaplanschool Wittevrouwen in Utrecht. Allerlei antwoorden vliegen door de klas: gymleraar, acteur, dierenarts, striptekenaar. De meeste kinderen kunnen het goed onderbouwen: het lijkt ze leuk of interessant, ze denken er genoeg geld mee te verdienen, of ze willen iemand (of een dier) helpen. “En als je ergens gaat werken, waar let je dan op?” vraagt Knies. “Of ik het werk leuk vind, op vrijheid en of ik het goed kan.” 

Personeelsbeleid

Het bestuderen van motivatie, is een deel van het onderzoek van hoogleraar Knies, die ook verbonden is aan de Future of Work hub van de Universiteit Utrecht. Ze legt uit dat ze bijvoorbeeld juffen en meesters op scholen spreekt om te kijken of ze het werk leuk vinden en wat schooldirecteuren kunnen doen om voldoende goed juffen en meesters aan te trekken.

Bij woorden als “personeelsbeleid” ontmoet de professor her en der een vragende blik, maar op veel terreinen heeft ze juist een klik met de klas. “Leuk dat jullie “vrijheid” noemen, dat vind ik ook één van de leuke dingen van mijn werk als professor. Ik heb veel vrijheid in wat ik wil onderzoeken.” Net als deze klas, zat Knies ook zelf ooit op een Jenaplanschool en ze bevestigt dat het samenwerken in groepjes goed is, om van elkaar te leren.

Leuk dat jullie “vrijheid” noemen als motivatie, dat vind ik ook leuk aan mijn eigen werk.

Kom je wel eens op tv?

Uiteraard mogen de leerlingen haar ook van alles vragen en dat doen ze ook. Knies vertelt over haar eigen schooltijd (ze heeft haar oude schooltas meegenomen) en over de kleuren en de vorm van haar toga. Ze laat foto’s zien van het gebouw waar ze werkt, van haar collega’s, en van thuis. “Ja, een professor met een baby, dat kan best! Het is goed dat er steeds meer vrouwen professor zijn.” 

“Kom je wel eens op tv?” is ook één van de vragen uit de klas. Een goede vraag, vindt Knies, want ze vindt dat een professor niet alleen moet onderzoeken en onderwijzen, maar ook aan mensen buiten de universiteit kennis moet overdragen en vertellen wat ze doet. “Ik was laatst op de radio, bij BNR Nieuwsradio, om te praten over de Nederlandse Gasunie. De gaskraan gaat dicht, dus veel mensen die daar werken, moeten weg. Tegelijkertijd zijn mensen weer nodig in andere energiebedrijven, zoals bij de bouw van zonnepanelen. Wat kun je dan doen als bedrijf?”

Haar grootste succesfactor? “Het belangrijkste is dat je heel hard werkt”, aldus hoogleraar Knies. Een schooladvies hoeft daarin niet bepalend te zijn. Onlangs kreeg een collega van haar een doctorstitel, terwijl hij vroeger op de mavo was begonnen. "Wil er iemand uit de klas later ook professor worden?", wil Eva Knies aan het einde nog weten. Ja, er gaat een vinger omhoog. Professor in de biologie. “We houden je eraan, Leander.”