They All Made Peace – What is Peace? The 1923 Lausanne Treaty and the New Imperial Order
Ozan Ozavci e.a.
Universitair docent Transimperiale geschiedenis Ozan Ozavci en professor Modern History Jonathan Conlin (University of Southampton) publiceerden onlangs hun nieuwe boek They All Made Peace – What is Peace? The 1923 Lausanne Treaty and the New Imperial Order.
De post-Ottomaanse wereld
Het Verdrag van Lausanne van 1923 was weliswaar de laatste van de vredesregelingen van na de Eerste Wereldoorlog, maar het verschilde sterk van Versailles. Net als zijn Duitse en Oostenrijks-Hongaarse bondgenoten kreeg het verslagen Ottomaanse Rijk in 1920 aanvankelijk een gedicteerde vrede voorgeschoteld. Maar in slechts twee jaar tijd veranderde de kemalistische beweging de nederlaag in een overwinning, waardoor Turkije zijn plaats kon opeisen als eerste soevereine staat in het Midden-Oosten.
Ondertussen worstelden de gemeenschappen die zij aan zij met de Turken in het Ottomaanse Rijk hadden geleefd, om hun eigen soevereiniteit te bemachtigen, tussen de Sovjet-Unie en de wederopstanding van imperiale machten onder het mom van Volkenbondmandaten. Voor 1,5 miljoen Ottomaanse Grieken en moslims op de Balkan hield ‘vrede maken’ gedwongen volksverhuizingen in, een ‘vredesinstrument’ dat nu wordt gezien als etnische zuivering..
Hoofdstukken
De hoofdstukken van They All Made Peace – What is Peace? gaan in op concurrerende visies op een post-Ottomaanse wereld, plaatsen de bevolkingsuitwisselingen in verhouding tot andere vredesinspanningen en bespreken de economische factoren achter de herverdeling van Ottomaanse schulden, vluchtelingenstromen en oliepolitiek. Andere hoofdstukken behandelen Arabische, Armeense, Amerikaanse en Iraanse perspectieven, alsook de lange schaduw die Lausanne over de hedendaagse politiek werpt, zowel binnen als buiten Turkije.