Groot internationaal consortium maakt nieuwe projecties van effect uitstoot op ijskappen en zeespiegel

Het internationale consortium ISMIP6, geleid door NASA en met onder anderen een aantal Utrechtse onderzoekers, publiceert vandaag nieuwe projecties van het effect van de uitstoot van broeikasgassen op de rol van Groenland en Antarctica in de zeespiegelstijging. De schattingen zijn gebaseerd op de IPCC-scenario’s voor CO₂-uitstoot en zijn aanvullend op wat er al in gang is gezet door klimaatopwarming. De nieuwe resultaten verschijnen vandaag in een speciale uitgave van het tijdschrift The Cryosphere.

Het onderzoek is het resultaat van het Ice Sheet Model Intercomparison Project (ISMIP6), dat ruim zestig ijs-, oceaan- en atmosfeeronderzoekers van over de hele wereld samenbrengt onder leiding van NASA’s Goddard Space Flight Center. “De kracht van ISMIP6 ligt in het samenbrengen van de meeste onderzoeksgroepen die ijskappen modelleren, en die weer te verbinden met onderzoekers die oceanen en atmosfeer modelleren, om samen beter te begrijpen wat er met de ijskappen zou kunnen gebeuren”, aldus de Utrechtse onderzoeker Heiko Goelzer, die nu verbonden is aan het Noorse onderzoekscentrum NORCE. Goelzer leidde het ISMIP6-project over de Groenlandse ijskap.

We zijn er allemaal op gebrand om deze zeespiegel-puzzel op te lossen

Twee scenario’s

Het ISMIP6-team heeft twee verschillende IPCC-scenario’s onderzocht: één met een snel stijgende CO₂-uitstoot en een ander met een lagere uitstoot. In het scenario met hoge emissies stellen de onderzoekers dat het massaverlies van de Groenlandse ijskap kan leiden tot een extra wereldwijde zeespiegelstijging van zo’n 9 cm in 2100. In het scenario met lagere uitstoot zou dat ongeveer 3 cm zijn.

Het ijsverlies van de Antarctische ijskap is moeilijker te voorspellen: in het westen leidt warmer oceaanwater tot meer smelt aan de onderkant van grote drijvende ijskappen, waardoor de ijskap massa verliest, terwijl de uitgestrekte Oost-Antarctische ijskap juist aan massa kan winnen omdat hogere temperaturen zorgen voor meer sneeuwval. De mogelijke effecten lopen daardoor sterker uiteen, van een zeespiegeldaling van bijna 8 cm tot een stijging van 30 cm in 2100.

Verbetering van projecties

“Het kostte ons ruim zes jaar aan workshops en teleconferenties met onderzoekers die wereldwijd werkten aan ijskap-, atmosfeer- en oceaanmodellering om een gemeenschap op te bouwen die onze projecties van de zeespiegelstijging kan verbeteren”, aldus projectleider Sophie Nowicki. “De reden dat het is gelukt, is dat de poolgemeenschap klein is, en we er allemaal op gebrand zijn om deze zeespiegel-puzzel op te lossen. We moeten deze cijfers weten.”

De nieuwe onderzoeksresultaten worden meegenomen in het zesde IPCC-rapport, dat zal verschijnen in 2021/2022.