"Polarisatie in de media is een gevaar voor de vrijheid en stabiliteit van Mali en Ethiopië"

Bruce Mutsvairo in The Guardian

Polarisatie. Twee leiders staan tegenover elkaar met elk een groep eigen aanhangers © iStockphoto.com/bakhtiar_zein
© iStockphoto.com/bakhtiar_zein

In de twintigste editie van de World Press Freedom Index werd duidelijk dat mediapolarisatie meer dan ooit voor valse informatie en conflicten zorgt. Ook in Mali en Ethiopië neemt de persvrijheid sterk af, zien universitair hoofddocent Media en performance studies Bruce Mutsvairo en hoogleraar Journalism and media studies Kristin Skare Orgeret (Oslo Metropolitan University). Met alle gevolgen van dien.

Misinformatie

In augustus 2020 werd de Malinese president Ibrahim Keïta, gesteund door Frankrijk, van de troon gestoten door een militaire coup onder leiding van kolonel Assimi Goita. Sindsdien beschuldigen de twee landen elkaar van het verspreiden van misinformatie en de Malinese autoriteiten hebben de Franse nieuwszenders RFI en France 24 in Mali uit de lucht gehaald.

Het zijn symptomen van een groter probleem, schrijven Mutsvairo en Skare Orgeret: "In een regio die al werd geteisterd door militaire staatsgrepen in Guinee en Burkina Faso, worden de huidige sociale en politieke spanningen in stand gehouden door misinformatie en opruiende berichtgeving, die hardnekkig standhouden."

Mensenrechten in het geding

Ondertussen heerst in Ethiopië sinds november 2020 een oorlog tussen premier Abiy Ahmed en het Tigray People’s Liberation Front (TPLF). Mensenrechtenorganisaties tonen aan dat de bevolking wordt geteisterd door massamoorden en ander wreed geweld.

"Nobelprijswinnaar voor de vrede Ahmed maakte een veelbelovende start toen hij in april 2018 aan de macht kwam, maar de oorlog in Tigray heeft gezorgd voor een snelle ommekeer van positieve ontwikkelingen, ook op het gebied van persvrijheid", schrijven Mutsvairo en Skare Orgeret. "Uit de index van dit jaar blijkt dat nieuwe vrijheden ernstig worden bedreigd." De media-polarisatie blijft toenemen, in Afrika en in het Westen, en het blijkt steeds lastiger om hier structureel iets aan te doen.