“NAVO moet aanbieden de neutraliteit van Oekraïne te garanderen”

“Zodra in een conflict de eerste doden vallen, de eerste bommen hun kraters slaan, de eerste vijandelijke tank doordringt tot een buitenwijk, vernauwt de ruimte voor analyse. Zo ook nu”, schrijft hoogleraar Conflict studies Jolle Demmers in de Volkskrant. “Iedere kritische bevraging van oorlog lijkt dan ongepast. Het lijkt een verloochening van het leed en de wanhoop waarmee de Oekraïners hun steden en dorpen verdedigen.” Toch moeten we de situatie met een kritisch oog blijven analyseren, betoogt ze.

Een pragmatische uitweg

Demmers schrijft dat de EU er alles aan moet doen om een pragmatische uitweg mogelijk te maken. In plaats van te blijven verkeren in de oorlogsroes, moet er een bemiddelaar komen die aan beide kanten genoeg wordt vertrouwd. Er moet serieus worden gekeken naar de eisen van de Russen en de NAVO moet de neutraliteit van Oekraïne garanderen, want, schrijft ze, “het wrange is dat het Navo-lidmaatschap van Oekraïne nooit meer is geweest dan een abstractie.”

NAVO moet en kan het verschil maken

De redenering dat Oekraïne als soevereine staat zelf het recht heeft om te bepalen of het tot de NAVO wil toetreden, noemt ze onzin: “Het is uitsluitend de Navo die beslist of een land kan toetreden. De alliantie moet en kan dus wel degelijk een verschil maken. Dat is pijnlijk gezien de eerdere provocaties, maar een goede oefening in het intomen van misplaatste masculiene eerzucht.”