Is religieuze humor slappe hap?

Is religieuze humor slappe hap? Op die vraag reageert dr. Lieke Stelling (Engelse taal en cultuur) in haar laatste column voor website NieuwWij. Ze doet onderzoek naar de relatie tussen humor en religie en schrijft sinds kort een columnreeks over religieuze humor voor NieuwWij.

Dat religieuze humor veilig, zouteloos of zelfs humorloos zou zijn, hoort ze regelmatig. Maar dat hoeft niet per se zo te zijn, vertelt Stelling. Haar favoriete moderne voorbeeld is de Amerikaanse talkshowhost Stephen Colbert. "Colbert is katholiek en een van de weinige bekende Amerikaanse komieken die religie niet uitsluitend als mikpunt maar juist als ingrediënt van zijn grappen gebruikt," zegt ze.

Humor als zelfspot

Zo zijn de midnight confessions waarin Colbert zelf op de biechtstoel gaat een terugkerend onderdeel van zijn show, terwijl hij tegelijkertijd zijn eigen geloof ridiculiseert als hij dat nodig vindt. Daarmee geeft Colbert "lucht en ruimte aan het idee dat rationaliteit niet zaligmakend is," aldus Stelling. "Humor als zelfspot gericht op de menselijke conditie. Ik heb aanwijzingen dat dat laatste effect ook werd beoogd in zestiende-eeuwse bronnen die ik bestudeer." Meer daarover is te lezen in haar volgende column.