Blog van Hugo Quené - Open Art: Rudolf Stingel

In de kerstvakantie maakte ik kennis met beeldende kunst van Rudolf Stingel (1956). Ik zag in zijn werk boeiende overeenkomsten met Open Science, en vooral met twee thema’s daarvan: FAIR data en software en public engagement. 

FAIR Data and Software
In 1988 begon Stingel te werken aan “silver paintings”, grote en indringende doeken met monochrome ondergrond, met daarop zilververf en afdrukken van textiel. De silver paintings (“data”) bleven in galerieën en musea (en bij kunsthandelaars). Maar Stingel maakte zijn onderliggende “software” (werkwijze) publiek beschikbaar, in een serie zeefdrukken en in een boekje beide getiteld “Instructions” (1989), waarmee iedereen zelf “een Stingel” kan maken:

“By publishing an instruction manual from which anyone can reproduce his paintings, Stingel questions the notion of authorship, dissolving the mystery that surrounds their creation”, aldus een brochure. 

Public Engagement
Stingel maakte later ook kunstwerken waarbij het publiek nog duidelijker de rol van auteur en maker krijgt. In “Untitled” (2001) bijvoorbeeld zijn alle wanden van een zaal geheel bedekt met Celotex, een reflecterend isolatiemateriaal. Bezoekers worden aangemoedigd om daarop te tekenen, te schrijven, of te krassen:

“[This] work acts as a receptacle for signs left by visitors who are no longer present and whose traces it preserves, marking their passage”, aldus dezelfde brochure. 

Open Art?
Stingel’s kunstwerken zelf zijn kostbaar, en niet vrijelijk beschikbaar, en de tekst van de genoemde Instructions heb ik ook niet online kunnen vinden. Al met al is Stingel’s werk dus geen volledig “open art”, maar toch streeft het wel vergelijkbare doelen na: meer transparantie en meer betrokkenheid. Ik hoop dat dat ons allemaal blijft inspireren in 2023 en daarna.