Online eeuwfeest voor wereldberoemd astronoom Kees de Jager
Prof. dr. Kees de Jager. Wereldberoemd astronoom. Pionier van het Nederlandse ruimteonderzoek. Emeritus hoogleraar aan de Universiteit Utrecht. Oud-directeur van sterrenwacht Sonnenborgh en ruimte-onderzoeksinstituut SRON. Groot popularisator van wetenschap. Een greep slechts uit de vele pieken in zijn lange en breed georiënteerde loopbaan. Op 29 april wordt hij 100 jaar. Deze astronomische mijlpaal viert de wetenschappelijke gemeenschap online vanuit Sonnenborgh – de plek waarmee Kees de Jager zijn leven lang innig verbonden is geweest.
Ter ere van de 100e verjaardag van Kees de Jager organiseert Sonnenborgh een online bijeenkomst: Kees de Jager 100 jaar. Op 29 april, in aanwezigheid van Kees de Jager vanaf Texel, indien zijn broze gezondheid dit toestaat.
Om hem, zijn werk en zijn grote betekenis voor de wetenschap te vieren, zullen spreken: prof. dr. Ewine van Dishoeck (voorzitter International Astronomical Union) en dr. Michael Wise (directeur SRON Netherlands Institute for Space Research). Dr. Sebastiaan de Vet (voorzitter Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Weer en Sterrenkunde) zal vertellen over het zonneonderzoek van Kees de Jager dat op Sonnenborgh plaatsvond. Daar studeerde hij, dook hij onder, promoveerde hij, gaf hij colleges en woonde hij veertig jaar lang.
Tevens zal er een plaquette met een beeltenis van Kees de Jager onthuld worden. Deze plaquette wordt aangeboden door vrienden van Kees de Jager en komt aan de buitengevel van de sterrenwacht te hangen.
Bijwonen
Pers en geïnteresseerden kunnen zich via deze link aanmelden voor deze bijeenkomst. U ontvangt een zoom-link voor deelname, enkele dagen voor 29 april.
“Kees de Jager 100 jaar” wordt georganiseerd door Sonnenborgh, in samenspraak met de partners KNAW, KNVWS, NIOZ, NOVA, SRON en de Universiteit Utrecht.
Wetenschappelijke duizendpoot
Prof. dr. Cornelis (Kees) de Jager (29 april 1921 Den Burg, Texel) studeerde natuur-, wis- en sterrenkunde aan de Universiteit Utrecht. In 1952 promoveerde hij bij prof. dr. Marcel Minnaert op onderzoek naar de waterstoflijnen in het zonnespectrum. Zijn wetenschappelijke interesses waren echter breed en verschoven later naar o.a. zonnevlammen en super- en hyperreuzen.
Hij richtte in 1961 het Laboratorium voor Ruimteonderzoek (voorloper van SRON) op en was daar tot 1983 de eerste directeur. Het leidde onder meer tot de lancering van de eerste Nederlandse satelliet ANS. In diezelfde tijd (1964-1977) was hij directeur van het sterrenkundig instituut Sonnenborgh, dat wereldwijd naam maakte met het zonneonderzoek van Minnaert en De Jager. Als alom gewaardeerd wetenschapper, bestuurder en organisator van wetenschap bekleedde hij functies als secretaris-generaal van de IAU (Internationale Astronomische Unie) en president van COSPAR (Committee on Space Research).
Tientallen eerbewijzen vielen hem ten deel, waaronder eredoctoraten, de Russische Gagarinmedaille voor ruimteonderzoek en de Gold Medal van de Royal Astronomical Society London. Als gedreven popularisator van wetenschap gaf hij ontelbare lezingen tot op zeer hoge leeftijd. Als schrijver publiceerde hij tientallen boeken en honderden artikelen, waaronder zijn memoires in Terugblik 1 en 2. Als aimabel mens en leermeester is hij een grote bron van inspiratie voor generaties (amateur-) sterrenkundigen.