Microfossielen werpen licht op de langdurige geschiedenis van euglenoïden

Euglenoïden zijn een fascinerende groep eencelligen die noch plantaardig noch dierlijk zijn. Planten doen aan fotosynthese en dieren nemen voedsel tot zich. Euglenoïden doen beide. Terwijl ze zich spiraalsgewijs met hun lange zweepstaarten voortbewegen over de troebele bodems van ondiepe zoetwatermeren, eten ze organisch afval, terwijl ze ook hun bladgroenkorrels gebruiken om CO₂ en water met gebruik van licht om te zetten in suikers. Hoewel euglenoïden waarschijnlijk meer dan 1 miljard jaar geleden zijn geëvolueerd, lijken ze slechts weinig fossielen te hebben achtergelaten.

In een artikel in het tijdschrift Review of Palaeobotany and Palynology werpt een team van Nederlandse, Amerikaanse, Britse, Duitse en Australische wetenschappers nieuw licht op een groep "problematische" microfossielen die ons al bijna een eeuw voor een raadsel stellen. Door microscopisch kleine fossiele cysten in 200 miljoen jaar oude vijversedimenten uit boorkernen in Duitsland en Nederland te vergelijken met veel oudere Paleozoïsche en veel jongere overblijfselen in Holocene meren in Griekenland, en ten slotte met levende eencelligen uit een vijver in Australië, konden de onderzoekers een 400 miljoen jaar oude evolutionaire geschiedenis van de euglenoïden vaststellen.