Juliette Legler benoemd tot hoogleraar Toxicologie

Het College van Bestuur heeft Juliette Legler per 1 januari 2018 benoemd tot hoogleraar Toxicologie bij de afdeling Toxicology & Veterinary Pharmacology (IRAS) van de faculteit Diergeneeskunde. Legler is toxicoloog en doet onder meer onderzoek naar hormoonverstorende stoffen en de effecten op de gezondheid van mens en dier. Blootstelling aan deze ‘endocrine disruptive chemicals’ (EDC’s) kan bijdragen aan gezondheidsproblemen – van een verlaagd IQ, autisme, ADHD, diabetes en obesitas tot onvruchtbaarheid en kanker.

Legler was sinds 2016 hoogleraar Toxicology and Environmental Health bij het College of Health and Life Sciences van de Brunel University London en is nu verbonden aan Brunel University als bijzonder hoogleraar. Ze gaf daar leiding aan het Environment and Health Theme van het Institute for Environment, Health and Societies. Voor haar vertrek naar Londen was ze hoogleraar en adjunct-hoofd van de afdeling Chemie en Biologie bij het Instituut voor Milieuvraagstukken (IVM) van de Vrije Universiteit Amsterdam.

Fantastisch om dit onderzoek voort te zetten binnen een van de sterkste toxicologiegroepen ter wereld

Beleid rond chemische stoffen
Legler studeerde Environmental Sciences aan de Wageningen University en promoveerde in 2001. Ze deed haar promotie- en postdoc-onderzoek samen met het Hubrecht Instituut. Zij heeft diverse NWO- en EU-subsidies gehad en heeft meer dan 130 wetenschappelijke artikelen en bijdragen aan boeken op haar naam staan. Met haar onderzoek naar de gezondheidseffecten op de lange termijn van blootstelling aan hormoonverstorende stoffen in het vroege leven beïnvloedt zij het internationale beleid rond chemische stoffen.

Van gen en cel tot mens en dier
“Mijn onderzoek richt zich op de hele keten van de biologische organisatie, van gen en cel tot aan mens en dier”, zegt Legler. “Ik houd me bezig met het ontrafelen hoe EDC’s moleculaire veranderingen vroeg in de ontwikkeling veroorzaken die de oorsprong kunnen zijn van gezondheidsproblemen later. Inzicht in deze moleculaire mechanismen maakt het mogelijk om proefdiervrije toxiciteitstesten te ontwikkelen. Fantastisch om dit onderzoek nu voort te zetten binnen een van de sterkste toxicologiegroepen ter wereld. En ook nog eens binnen het IRAS en de faculteit die One Health en interdisciplinariteit zo hoog in het vaandel hebben staan!”