Promotieonderzoek naar de rol van het episodisch geheugen bij angststoornissen

Angststoornissen worden gekenmerkt door de verhoogde anticipatie van toekomstige dreiging. Mensen met hoge angst gaan soms tot in extremen om gevreesde situaties te vermijden, en angst verspreidt zich meestal naar vergelijkbare situaties. Zo kan iemand die ooit belachelijk is gemaakt door een vriend, op den duur angstig worden voor deelname aan allerlei sociale gebeurtenissen. Het doel van het proefschrift van Nicole Montijn is om inzicht te verkrijgen in de mechanismen die bijdragen aan de anticipatie en generalisatie van gevreesde toekomstige gebeurtenissen. Dit door gebruik te maken van principes uit het episodisch geheugen, het geheugen voor persoonlijke gebeurtenissen.

De Utrechtse promovenda focust zich onder meer op hoe het geheugen voor unieke gebeurtenissen kan generaliseren. In twee experimenten laat Montijn zien dat mensen in staat zijn gebeurtenissen tot in de fijne details te herinneren. Montijn: “Tegelijkertijd leren we door onze ervaring wat we normaliter kunnen verwachten. Deze algemene kennis verschuift onze herinneringen vervolgens in de richting van de verwachting, waardoor deze dus minder accuraat is. Deze bias is sterker wanneer we veel stress ervaren. Dit betekent dat herinneringen aan gevreesde situaties negatiever kunnen zijn dan ze werkelijk waren, omdat je een negatieve uitkomst verwachtte.”

Buiten herinneringen aan het verleden, omvat het episodisch geheugen ook de vaardigheid om gebeurtenissen voor de toekomst in te beelden. In twee experimenten laat Montijn zien dat terwijl laag angstige mensen ingebeelde emotionele toekomstige gebeurtenissen beter kunnen onthouden dan neutrale gebeurtenissen, angstige mensen dit voordeel niet tonen en meer vergeten.