Promotie: Improvising Infrastructure Infrastructure Practices and Social Exclusions of Unhoused Persons in Berlin

Deze dissertatie onderzoekt hoe Berlijners zonder huisvesting die in de openbare ruimte wonen of gebruik maken van tijdelijke noodopvang, infrastructuren voor water, energie, communicatie en mobiliteit gebruiken of vervangen. Het is gebaseerd op een kwalitatief empirisch onderzoek dat is uitgevoerd tussen september 2020 en april 2023. Omdat het aanbieden en gebruiken van infrastructuren meestal gebonden is aan huisvesting en voor de meeste diensten betaald moet worden, wordt de toegang voor ongehuisveste stedelingen belemmerd. Het onderzoek laat zien hoe mensen zonder huisvesting beperkte toegang krijgen via hulpdiensten, bij vrienden of familie thuis, in openbare ruimten (bijv. openbare toiletten, cafés) of door gebruik te maken van draagbare of geïmproviseerde oplossingen. Aangezien deze infrastructuren een basis vormen voor sociale praktijken, kan beperkte toegang tot infrastructuur worden begrepen als sociale uitsluiting. De bijdrage onderzoekt dit concept en identificeert sociale onderlinge afhankelijkheid, materiële deelname en deelname aan rechten en normen als kernaspecten van sociale insluiting/uitsluiting.

Gebaseerd op het werk van Marx, Bourdieu en auteurs in hun kielzog, onderzoekt de studie deze aspecten binnen infrastructuurpraktijken, waarbij de nadruk ligt op de ruimtelijke en temporele strategieën van verschillende actoren, materiële objecten en het lichaam als basis voor en vormgegeven door praktijken. Er wordt geïllustreerd hoe toegang tot infrastructuur mogelijk wordt gemaakt en beperkt door conflicterende ruimtelijke en temporele strategieën van ongehuisvesten en andere actoren, waaronder de implementatie van wettelijke regels in specifieke ruimtes, temporele beperking van de toegang tot diensten of heimelijke praktijken van ongehuisvesten. Als gevolg hiervan ervaren mensen zonder huisvesting vaak ernstige gevolgen voor hun lichaam, terwijl hun gemarkeerde lichamen en materiële objecten hun sociale uitsluiting versterken, bijvoorbeeld wanneer mensen met een handicap geen gebruik kunnen maken van diensten vanwege fysieke barrières.