De automatische luchtverfrisser

Bij zowel de bachelor Informatiekunde als bij de bachelor Informatica, kan je het vak "Interactietechnologie” kiezen. Voor dit vak heb ik met twee andere studenten een automatische luchtverfrisser gemaakt. Niet zo’n standaard luchtverfrisser die je koopt bij de Albert Heijn, die elke 9, 18 of 36 minuten sproeit, maar een slimme luchtverfrisser. Deze meet met behulp van sensoren wanneer iemand binnenkomt, of diegene het toilet schoonmaakt, of dat er er een kleine of grote boodschap wordt gedaan. Bij de kleine boodschap moest deze luchtverfrisser 1 keer spuiten, bij een grote boodschap 2 keer en als er was schoongemaakt, dan moest er niet worden gespoten. Daarnaast moesten er ook nog knoppen op aanwezig zijn, waarmee je bepaalde instellingen kon wijzigen. Tot slot moest het mogelijk zijn om handmatig te kunnen spuiten. 

Onze aanpak

Bestaat er zoiets als een geursensor? Dat was het eerste wat mij te binnen schoot toen ik aan dit project begon. Voor zover ik weet bestaat die (nog) niet, maar er zijn talloze andere manieren om met technologie te kunnen waarnemen (of: inschatten) wat een persoon op het toilet kwam doen. Om te beginnen, werkten we met een zogenoemde Arduino: een apparaatje waar je je eigen computerprogramma op kan zetten. Aan de negatieve kant van de batterij onderbraken wij het elektronische circuit van de luchtverfrisser van de Albert Heijn, om het vervolgens om te leiden naar onze eigen Arduino. Vervolgens kan je draadjes aansluiten op de Arduino om bepaalde waarden (een HIGH of LOW signaal) van sensoren af te lezen óf om bepaalde signalen (HIGH of LOW signaal) naar een component, bijvoorbeeld een LED lampje, te sturen. Een HIGH signaal betekent dan dat de LED aan moet en een LOW signaal betekent dat die uit mag.
 

Verschillende sensoren

We hadden verschillende sensoren tot onze beschikking. De eerste was een magnetische contactsensor. Zoals het woord al zegt: deze bestaat uit twee magneten. De contactsensor moest je zo monteren, dat de magneten elkaar raakten wanneer de deur van het toilet is gesloten. Wanneer de deur opende, gingen ze uit elkaar en werd er een signaal naar de Arduino gestuurd.

We hadden ook een bewegingssensor, die waarnam wanneer er een persoon in de toiletruimte was. Daarnaast gebruikten we een lichtsensor, en zoals het woord al zegt, kon deze doorgeven hoeveel licht er in de ruimte aanwezig was. Zo konden we waarnemen of de lamp in het toilet aan was gegaan. Tot slot gebruiken we ook een afstandssensor. Wanneer het toilet niet gebruikt werd, was de afstand van de luchtverfrisser tot aan de muur of deur groter,  dan wanneer het toilet wel gebruikt werd. Dat kwam doordat de afstandssensor dan de afstand van de luchtverfrisser tot aan de gebruiker mat.

De code

Hoe hebben wij al deze sensoren gebruikt om te meten wat iemand op het toilet doet? Er zijn natuurlijk verschillende mogelijkheden, maar wij zijn er vanuit gegaan dat een gebruiker de deur opent wanneer hij een toilet binnengaat en weer sluit als hij het toilet gaat gebruiken. We gingen er vanuit dat wanneer de gebruiker het toilet schoonmaakt, dat hij dan de toiletdeur open laat. Wanneer de deur opent, begon er in onze code een timer te lopen. Een voorwaarde hiervoor was ook dat er beweging moest worden waargenomen op de wc én de afstandssensor moest een kleinere afstand dan normaal waarnemen. Was de deur langer dan 5 minuten open én was er beweging waargenomen in die tijd, dan gingen we er vanuit dat de wc werd schoongemaakt. Was de deur langer dan 2 minuten gesloten, dan gingen we er vanuit dat er een grote boodschap werd gedaan. Ging de deur weer open en dicht bínnen 2 minuten, dan gingen we er vanuit dat er een kleine boodschap was gedaan. De luchtverfrisser mocht echter pas spuiten als de deur weer dicht was en er een minuut geen beweging meer was waargenomen.

Daarnaast bevatte onze luchtverfrisser ook een schermpje, waarop je kon zien hoeveel sprays er nog over waren. Een volle spuitbus bevatte zo’n 1400 sprays. De gebruiker kon zo goed inschatten wanneer hij weer een nieuwe spuitbus moest kopen.

Allemaal erg tevreden over de luchtverfrisser

In mijn studentenhuis hebben we de luchtverfrisser getest en de gebruikers waren er heel tevreden over. En niet alleen de gebruikers, maar wij zelf ook. Het is super leuk om lekker met je handen bezig te zijn en een beetje te puzzelen met de Arduino, de draadjes, sensoren en de componenten. Ook de code die ik schreef, kon ik gelijk testen en op die manier geeft zo’n project veel voldoening. Helaas hebben we onze prachtige “wc-eend” wel weer uit elkaar gehaald, want bij het volgende project gingen we een automatische plantwatergever maken.

Deze blog is geschreven door Cerine Touber.