Het onderzoek van kunstgeschiedenis verkent de historie van kunst en architectuur van de Lage Landen in haar mondiale context, met een sterke focus op de materiële dimensie van kunst en met een open blik op nieuwe (digitale) onderzoeksrichtingen. Ons onderzoek richt zich - ondersteund door grote internationale en nationale wetenschapsfinanciers (NWO, ERC, ESF) - op technische kunstgeschiedenis, mondiale en transculturele kunstgeschiedenis, inclusief processen van uitwisseling van meerdere moderniteiten, en digitale kunstgeschiedenis.
Technische kunstgeschiedenis
Kunst- en architectuurhistorici onderzoeken het proces van maken en construeren in context (inclusief de mondiale handel in materialen, de overdracht van vaardigheden, theorieën van materialiteit en conceptualisering van materiaal in kunsttheorie, de opkomst van kennissamenlevingen); ondersteund door connecties met het NICAS (Netherlands Institute of Conservation, Art and Science).
Mondiale en transculturele kunstgeschiedenis
Kunst en architectuur van de Lage Landen worden benaderd vanuit een transnationaal en mondiaal perspectief, inclusief uitwisselingen tussen Nederland en China, het Spaanse Habsburgse keizerrijk en de Islamitische wereld. Speciale aandacht voor Nederlands/Vlaams-Italiaanse uitwisselingen wordt ondersteund door nauwe banden met het NIKI (Nederlands Interuniversitair Kunsthistorisch Instituut) in Florence.
Digitale kunstgeschiedenis
De groep kunstgeschiedenis verkent digitale benaderingen van de bestudering van visuele en toegepaste kunst, in het bijzonder in samenwerking met het RKD (Rijksbureau voor kunsthistorische Documentatie).
Expertisegebieden: Mondialisering / Culturele overdracht / Artistieke uitwisseling / Materiaal & Materialiteit / Cultureel Erfgoed / Tentoonstellingen / Digitale Methoden / Digitale Kunst & Digitaliteit / Kunst & Wetenschap / Iconografie