Testimonials

"Werken met pubers is ontzettend inspirerend."

Als kind maakte ik al computers open om te kijken hoe alles er van binnen uitzag. Ik vond die techniek ontzettend interessant en had al snel door hoe alles werkte. Ik schreef me in voor de premasteropleiding Business Informatics en rolde door naar de master. Daar koos ik voor het lerarentraject, maar pas tijdens de stage merkte ik echt hoe leuk ik het vond om voor de klas te staan. Het werken met leerlingen, de uitdagingen die je tegenkomt. En omdat het vak Informatica vooral in de bovenbouw wordt gegeven, was het een logische stap om nog even door te studeren. Ik koos voor de master LHVO informatica aan de Graduate School of Teaching.

Lespakket op maat
Dankzij mijn vooropleiding kreeg ik vrijstelling voor bepaalde vakken. Daarnaast kon ik twee keuzecursussen volgen. Die vrijheid is erg fijn. De werkcolleges volgde ik met mijn eigen lichting informatica, de andere vakken samen met de andere bèta richtingen. Het is leuk om ook met studenten van bijvoorbeeld scheikunde en wiskunde te discussiëren over situaties die zich voordoen in de klas en hoe je daar als beginnend docent mee omgaat. En handig, want al vanaf het begin loop je stage en verzorg je je eigen lessen.

Persoonlijke feedback
Mijn vakdidacticus kwam tijdens de stage een keer observeren in de klas. Hij gaf altijd heldere feedback en verbeterpunten, waar ik direct mee aan de slag kon. Zodra ik zijn tips in de praktijk bracht, merkte ik verschil. En als ik een probleem had, kon ik het met hem bespreken. Het contact met de docenten binnen de opleiding is sowieso heel laagdrempelig. Dat vond ik erg prettig. 

Het is mooi om te zien dat leerlingen een extra stap willen zetten als je de juiste opdrachten geeft.

Intunen in de belevingswereld van je leerlingen
In het begin kostte het me nog veel tijd om mijn eigen lessen voor te bereiden. Na verloop van tijd had ik het meer in de vingers en kon ik meer uitproberen. Nu daag ik mijn leerlingen echt uit. Ze kunnen stiekem al zo veel. Het is mooi om te zien dat ze een extra stap willen zetten als je de juiste opdrachten geeft. Ik laat ze zien dat er meer is dan ze denken, door informatica te koppelen aan realistische voorbeelden. Als ik bijvoorbeeld praat over een database, dan leg ik de link met corona en hoe data nu worden gebruikt en gedeeld. Dan kom je in de belevingswereld van je leerlingen.

Duimpje omhoog of omlaag
Ik ben tijdens de master echt gegroeid als persoon en als leraar. Dat zie ik ook terug in de beoordelingen van mijn leerlingen. Zowel vakdidactisch als pedagogisch gezien ben ik beter geworden. Ik kies er bewust voor om na iedere les feedback te vragen. Mijn leerlingen geven tijdens de les een duim omhoog of omlaag, waardoor ik snel een beeld heb van wie er hebben opgelet en hoe ze het vonden. Ik pas mijn lesstijl daarop aan, het helpt me om me continu te blijven ontwikkelen. En mijn leerlingen vinden het ook leuk om te doen.

Werken met pubers
Als docent probeer ik duidelijk te communiceren. Ik stel grenzen, maar daarbinnen is er ook veel ruimte. Het is ook nooit een probleem geweest dat Nederlands niet mijn eerste taal is. Ik sta met zelfvertrouwen voor de klas en er is over en weer sprake van respect. Werken met pubers is ontzettend inspirerend. Iedereen is op zoek naar zijn of haar eigen weg. En je merkt dat als je het gedrag of de houding van bepaalde leerlingen bijstuurt, ze beter worden in je vak. Als ik thuiskom vraag ik me soms af waarom ik zo vrolijk ben. Dan realiseer ik me dat het komt door mijn werk en het feit dat ik mensen iets leer. Dat is een heel fijn gevoel.

De banen voor het uitkiezen
Informatica is een tekortvak, er is een enorme vraag naar goede docenten. Al tijdens de studie kreeg ik ergens een baan aangeboden. Mijn vakdidacticus gaf toen aan dat ik er wel klaar voor was, dat was het steuntje in de rug dat ik nodig had. Als ik straks afgestudeerd ben, krijg ik nog een aantal uur bij deze school. Maar ik wil ook tijd overhouden om mijn eigen bedrijf in biogas op te zetten. Het is fijn dat ik het op deze manier goed kan combineren.

Mohammad Al Hariri is alumnus van de opleiding LVHO informatica en werkt als docent informatica in de bovenbouw van een middelbare school.

"Lesgeven gaat over de band die ik opbouw met leerlingen."

In mijn tijd werd het vak filosofie nog niet eens gegeven op middelbare scholen. Pas tijdens mijn bacheloropleiding Media & Cultuur maakte ik kennis met kritisch denken. Het verhaal dat je hoort, bepaalt jouw kijk op de wereld. Ik volgde losse vakken filosofie en raakte steeds meer geïnteresseerd. Toen ik ontdekte dat er een eenjarige master LHVO filosofie bestond, heb ik me gelijk ingeschreven. Binnen een jaar kon ik een eerstegraadsbevoegdheid halen en leraar worden. Dat was precies wat ik wilde.

Vriendschappen sluiten
Ik bleek gelijk toelaatbaar en ben in februari ingestroomd. Ik begon met een stage en parallel volgde ik vakken op de universiteit. Bij Pedagogiek zat ik met studenten van alle andere lerarenopleidingen in de collegezaal, Vakdidactiek was met een kleine club filosofiestudenten. Zeker met die laatste groep heb ik nu nog steeds contact, dat zijn echt vrienden geworden. Het is fijn om als beginnend docenten met elkaar te kunnen sparren en te merken dat je niet de enige bent die tegen dingen aanloopt.

Persoonlijke aandacht
Wat er voor mij echt uitspringt binnen de Graduate School of Teaching is de persoonlijke aandacht die er is. Het contact met de docenten is heel goed. Vanochtend stuurde mijn vakdidacticus nog een podcast door die ze echt iets voor mij vond. Er wordt hier naar jou als mens gekeken en naar wat jij nodig hebt. Dat vind ik prettig.

Er wordt binnen de Graduate School of Teaching heel erg naar jou als mens gekeken en naar wat jij nodig hebt.

Leren consequent te zijn
Voordat ik aan deze master begon had ik al wel trainingen verzorgd en voor groepen gestaan. Ik vond het altijd al superleuk om met mensen te werken en vragen te stellen die prikkelen. Dat kwam goed van pas tijdens mijn eerste stage, waar ik vol zelfvertrouwen aan begon. Wat ik wel echt heb moeten leren, is duidelijke kaders scheppen én consequent zijn. Ik heb wat dat betreft veel aan mijn stagebegeleider gehad. Een man met veel liefde voor filosofie en voor de leerlingen. Hij wist mij altijd precies de juiste feedback te geven. Heel leerzaam.

Filosofie als basis van het onderwijs
Ik wilde mijn tweede stage graag ergens anders doen, om daar weer nieuwe dingen te leren. Van een medestudent hoorde ik over Academie Tien, een innovatieve school waar de groepen 7 en 8 al zijn geïntegreerd. Filosofie is daar geen vak ‘voor erbij’, maar echt de basis van het onderwijs. Scholieren leren hier al heel vroeg om kritisch te denken en dat er meerdere waarheden naast elkaar kunnen bestaan. Ik werd hier gelijk als volwaardig leraar gezien en heb inmiddels ook een aanstelling gekregen.

Van mens tot mens zien dat er iets gebeurt
Voor mij gaat lesgeven over de band die je opbouwt met leerlingen. Dat je van mens tot mens ziet dat er iets gebeurt; dat er een kwartje valt en dat een leerling zich gezien voelt. Ik word ook zo vaak positief verrast door leerlingen, bijvoorbeeld over hoe empathisch ze zijn. Ze hebben echt alles door. Als ik blij ben krijg ik dat terug, maar als ik chagrijnig ben ook. Ze vormen een spiegel. Wanneer je de tijd en de aandacht voor je leerlingen hebt, dan merk je hoe ze stuk voor stuk al veel meer weten, denken en voelen dan dat je van de buitenkant kunt zien. Als je daar als docent doorheen kunt kijken, dan is het onderwijs ontzettend mooi.

Ruben Hoekstra is alumnus van de opleiding LVHO filosofie en is docent filosofie op een middelbare school.

“Vanaf het 1e moment wist ik: dit is de leukste baan ter wereld”

Na mijn middelbare school ben ik Sterrenkunde gaan studeren. Ik hield ervan om mensen te verwonderen door ze te vertellen over het heelal. Later liep ik stage bij een planetarium en schreef programma’s voor bezoekers, maar ik miste het echte contact met mensen. Ik besloot de eenjarige master LHVO natuurkunde te doen en plakte er gelijk nog een jaar wiskunde aan vast. Ik wilde voor de klas staan.

Leren vragen stellen
De opleiding begon direct met een stage. Sinds mijn vijftiende ben ik voetbaltrainer van een meisjesteam en ik heb een tijdje bij een huiswerkinstituut gewerkt. Ik was dus gewend aan werken met pubers, maar vond het wel spannend dat ik ineens verantwoordelijk was voor het leerproces. Er is ook genoeg misgegaan in het begin. Dan bedacht ik een leuke werkvorm, maar bleek dat ik veel te vaag was in mijn uitleg. Gerichte vragen stellen is zo belangrijk, daar heeft mijn stagebegeleider me mee geholpen.

Enthousiaste docenten
Op de opleiding heb ik een aantal fantastische docenten leren kennen. Hun enthousiasme over het vak hebben ze aan me doorgegeven. Als ik een vraag had gemaild, kreeg ik altijd snel reactie. En ik heb veel van ze geleerd, ook hele basale dingen. Zoals dat het gedrag dat jij als docent vertoont, door je leerlingen wordt teruggegeven. Wanneer jij aardig doet en leerlingen met respect behandelt, krijg je dat terug. Dan gaat het orde houden bijna vanzelf.

Het onderwijs gaat over leerlingen prikkelen. Ik vind het tof dat ik daaraan mag bijdragen

Twee masters
Al vanaf het eerste moment voor de klas wist ik: dit is de allerleukste baan van de wereld. Halverwege de opleiding Natuurkunde, besloot ik daarom om ook wiskunde te doen. Mijn stageschool had me al een baan aangeboden en hierna zou ik twee vakken kunnen doceren. Natuur- en wiskunde liggen vakdidactisch dicht bij elkaar, maar toch vind ik het een aanrader. Nu ik beide vakken geef, kijk ik anders naar het curriculum in de bovenbouw en hoe die twee aan elkaar gelinkt zijn. Bovendien maakt het je positie op de arbeidsmarkt extra interessant als je op meerdere vlakken inzetbaar bent.

Puzzeltjes maken en jezelf uitdagen
Zelf vond ik op de middelbare school de exacte vakken het allerleukste. Mezelf uitdagen, sommetjes maken. Eigenlijk zijn het gewoon puzzeltjes die je moet oplossen. Soms moet je een puzzelstukje onder de tafel vandaan halen om het antwoord te vinden. Zo leg ik het ook uit aan mijn leerlingen. Als dan het kwartje valt, is dat zo mooi om te zien.

Nieuwe generatie docenten
Ik laat leerlingen veel zelf doen in mijn lessen. In dat opzicht behoor ik echt tot een nieuwe generatie docenten, ik ben zo min mogelijk aan het woord. Maximaal 10 minuten besteed ik aan uitleg, daarna gaat iedereen zelf aan de slag. Ik loop langs, stel vragen, signaleer of iemand vastloopt. Ook maak ik graag gebruik van het digibord en online tools als LessonUp en Prowise Presenter. Daar kun je prachtige lessen mee maken. Leerlingen kunnen foto’s naar het digibord sturen van huiswerkopdrachten zodat de hele klas hun antwoord kan zien. Daardoor wordt hun denkproces zichtbaar voor klasgenoten. Als je iets inzichtelijk maakt, leren de meeste leerlingen ervan.

Prikkelen
Het leukste aan pubers vind ik dat ze hun eigen mening beginnen te vormen. En dat ze ontdekken dat ze een eigen persoon zijn, een eigen ‘ik’. Dan komen er ook vragen over waarom ze iets moeten leren en of een andere aanpak van een probleem of opgave ook juist kan zijn. Dat is wel waar het onderwijs over gaat; leerlingen prikkelen. Ik vind het tof om daaraan bij te dragen.

Rosalie van Wetten is alumna van de opleiding LVHO natuurkunde én wiskunde en is docente in beide vakken op een middelbare school.

“Dit is werk dat er echt toe doet.”

Na mijn studie Nederlands - toen nog doctoraal - heb ik jarenlang als communicatieadviseur gewerkt. Op een gegeven moment wilde ik niet meer alleen achter een computer zitten en me bezighouden met het werk van anderen. Ik wilde met mensen te werken en onderdeel zijn van het primaire proces. Ineens viel het kwartje: leraar worden. Ik schreef me in voor de master LHVO Nederlands. 

De kans om te oefenen
Ik begon direct met stagelopen. Na twee weken observeren stond ik al voor de klas. Gelukkig kreeg ik goede begeleiding vanuit de stageschool en volop mogelijkheden om te oefenen. Die ruimte heb je ook nodig. Er zijn zoveel situaties waar je als docent gelijk iets mee moet en er is weinig tijd om na te denken. Daar word je beter en sneller in naarmate je meer ervaring opdoet.

In hetzelfde schuitje
Naast mijn stage had ik één dag per week college op de universiteit. Dan zag ik ook mijn medestudenten. Ik voelde direct aansluiting, ook al was het merendeel van mijn klasgenoten een stuk jonger. Je volgt allemaal dezelfde studie en zit in hetzelfde schuitje, dat schept een band. De werkdruk is best hoog, ik was echt fulltime met de studie bezig. Ook al geef je nog niet veel lessen, je bent in het begin gewoon meer tijd kwijt met de voorbereiding. Daar komt op den duur meer routine in.

Tijdens mijn stage kreeg ik de ruimte om veel te oefenen.

Net als autorijden
Vorig jaar ben ik afgestudeerd en nu sta ik vier dagen voor de klas. Het is hard werken, maar er gebeurt ook altijd wat. Je bent met zoveel dingen tegelijk bezig. Je wilt je verhaal vertellen, bent aan het opletten dat leerlingen zich aan de regels houden en of er geen vervelende dingen onderling gebeuren. Ik vergelijk het met autorijden; in het begin vraag je je af hoe je het ooit allemaal tegelijkertijd kunt doen: schakelen, remmen, gasgeven en je omgeving in de gaten houden. Toch wordt het op een gegeven moment een soort automatisme. Het rijden heb ik onder de knie, nu moet ik kilometers maken.

Contact met collega’s
Je werkt als docent best veel alleen, maar we zijn als sectie Nederlands verantwoordelijk voor doorlopende leerlijnen en ontwikkelen samen een programma. Ik maak mijn eigen lessen en denk na over hoe ik iets kan aanpakken, maar als ik twijfel is er altijd wel een andere docent bij wie ik kan aankloppen voor advies. Het contact met mijn collega’s is goed. Dat vind ik ook belangrijk. Laatst heb ik met een paar docenten bij iemand thuis examens nagekeken. Dat is handig én gezellig.

Werk dat ertoe doet
Ik hoopte dat het onderwijs niet zou vervelen en dat blijkt helemaal te kloppen. Het voldoet echt aan mijn verwachtingen. Ik heb nooit een saaie dag en het contact met pubers is ontzettend leuk. Dit is echt werk dat ertoe doet. Eigenlijk is het gek dat er een lerarentekort is.

Karin Smeets is alumna van de opleiding LVHO Nederlands (Zij-instroom in Beroep-traject) en is docente Nederlands op een middelbare school.

“Leraar zijn vraagt wat van je, maar je krijgt er veel voor terug.”

Na mijn master Interculturele communicatie wilde ik graag mijn bevoegdheid halen. Die interesse was er al langer, maar omdat ik me graag breder wilde vormen besloot ik eerst die studie af te ronden en daarna de eenjarige master LHVO Frans te doen. Mijn stages heb ik net zo gedaan als de tweejarige studenten, maar ik kreeg vrijstelling voor bepaalde keuzecursussen. De vakken die ik wel gevolgd heb hadden betrekking op pedagogiek en vakdidactiek.

Dingen uitproberen in de klas
Ik vond het heel interessant om te ontdekken wat jongeren nog moeten leren, hoe ze zich ontwikkelen en hoe dat linkt aan groepsvorming. Met dat in mijn achterhoofd kon ik gedrag in de klas ook beter verklaren. In de eerste weken na de zomervakantie zijn ze vaak hun grenzen aan het verkennen. Dan is het extra belangrijk dat je als docent de kaders duidelijk maakt. Voor mij viel het theoretische stuk precies goed samen met wat ik in de praktijk aan het doen was. Ik vond het heel fijn dat ik al vanaf de start van de opleiding stageliep en gelijk dingen in de klas kon uitproberen. Gelukkig werd ik daar op mijn stageschool ook heel erg vrij in gelaten. 

Als het anders loopt
In het begin van mijn stage heb ik even achter in de klas mogen observeren, maar al snel mocht ik delen van lessen zelf verzorgen. Dat wilde ik ook graag, het zelf proberen. Het moment dat ik voor het eerst zelf voor de klas stond, zal ik ook niet snel vergeten. Een brugklas met springende leerlingen is intens, er is zoveel waar je rekening mee moet houden. Er gebeurt van alles en het loopt sowieso anders dan je had gepland. Maar juist daar leer je van. Leren door te doen en door fouten te maken, net als leren van feedback, is ook iets wat ik mijn leerlingen probeer mee te geven.

Het theoretische stuk van de opleiding viel precies goed samen met wat ik in de praktijk aan het doen was.

Onderwijs op maat
Ik heb tijdens de master veel goede boeken gelezen, ook over hoe je bijvoorbeeld een directe instructie geeft. Dat weten is één ding, maar het daadwerkelijk doen is een tweede. Tijdens colleges krijg je de kans om een stukje uitleg voor te doen, waarop je medestudenten en begeleider feedback geven. Over je houding, je stemgebruik. Dat vond ik heel erg nuttig. Sowieso werd er altijd ruimte gemaakt voor vragen; de werkgroepen waren heel erg vraag gestuurd. Zo krijg je bijna onderwijs op maat.

Blijven ontwikkelen als docent
Na mijn afstuderen heb ik vrij snel een baan gevonden. Eerst voor een aantal uren en daar kwam steeds meer bij. Nu geef ik les in de onder- en bovenbouw én ben ik mentor. Dat laatste is heel erg leuk om ook te ervaren, het geeft weer een nieuwe dimensie aan het contact met je leerlingen. Soms duik ik nog wel de boeken in om op te zoeken hoe ik iets kan aanpakken. En ik vind het belangrijk om de ontwikkelingen op onderwijsgebied te blijven volgen.

Elke dag is anders
Ik vind het fantastisch om mijn passie over te brengen en leerlingen enthousiast te maken over de Franse taal en cultuur. Zelf vind ik pubers een prachtige doelgroep en heel interessante leeftijdscategorie om mee te werken. Het is mooi om ze iets bij te brengen op hun weg naar naar volwassenheid. Elke dag is anders, elke klas is anders. Die dynamiek is leuk en houdt het gevarieerd. Leraar zijn vraagt wat van je, maar je krijgt er ook ontzettend veel voor terug.

Sanne Schooten is alumna van de opleiding LVHO Frans en is docente Frans in de onder- en bovenbouw op een middelbare school.

“Voor de klas staan verveelt echt nooit.”

Op de middelbare school vond ik alles rond kunst interessant; van het zelf maken tot het analyseren. Ik besloot Algemene cultuurwetenschappen te gaan doen. Toen ik klaar was, merkte ik wel dat het onderwijs me aansprak. Toch ben ik eerst als freelancer workshops gaan geven en gaan uitzoeken waar ik goed in ben. Na een jaar verschillende projecten te hebben gedaan, had ik voldoende van het lesgeven gesnoept om een keuze te maken. Ik wilde een onderwijsbevoegdheid halen. Dat zou veel deuren openen naar meer, helemaal in de kunstsector. Ik schreef me in voor de master Leraar voorbereidend hoger onderwijs kunstgeschiedenis in Utrecht.

Mensen maken de opleiding
Deze master was mooi opgezet. De mensen van wie ik les kreeg, hebben voor mij de studie echt gemaakt. Iedereen uit onze groep werd gezien door de betrokken mentoren. Maar ook de hoogleraren en gastdocenten die kwamen spreken waren erg bekwaam en gaven heel veel nieuwe informatie. Vooral de vakdidactische cursussen vond ik interessant. Zo heb ik veel geleerd over vernieuwende werkvormen, bijvoorbeeld hoe je gamification kunt inzetten tijdens de les. Tijdens de opleiding maak je steeds een link tussen theorie en praktijk.

Er is veel ruimte om op basis van je eigen interesses bepaalde vakken te kiezen.

Er alles uithalen
Binnen de master is veel ruimte; je hebt verplichte vakken, maar kunt daarnaast kiezen voor bepaalde theoretische keuzevakken op basis van je interesses. Door deze studie ben ik heel erg in de kunst gedoken en heb ik mijn liefde voor kunst weer helemaal hervonden. Ik werd enorm uitgedaagd om alles uit de stof te halen en hervond mijn motivatie. De dingen die ik tijdens deze opleiding heb geleerd, zijn daardoor goed blijven hangen.

Leren in de praktijk
Tijdens mijn stage ontdekte ik dat ik heel bevlogen en enthousiast kan zijn, maar dat het ook belangrijk is om structuur en duidelijkheid te bieden. Dat heb ik moeten leren. In het begin was ik me erg bewust van alle ogen die op me gericht waren, maar na een tijdje merkte ik niet eens meer dat er een stagebegeleider meekeek. Ik sta nu echt mijn mannetje, al probeer ik ook altijd te kijken hoe ik iets samen met de leerlingen kan doen. Door naar elkaar te luisteren, maar ook door elkaar feedback te geven.

Geen dag is hetzelfde
Wat ik heel erg leuk vind is dat deze baan zo ontzettend gevarieerd is. Geen dag is hetzelfde en ik ben met zoveel dingen tegelijk bezig. De sfeer in de klas pijlen, er energie in pompen of juist een bepaalde rust creëren. Continu werk ik aan het opbouwen van een band met mijn leerlingen. En met de vraag wat ik belangrijk vind dat ze meekrijgen, zodat ik lesmateriaal kan ontwikkelen dat daarop inhaakt. Voor de klas staan verveelt echt nooit.

Sascha Wijnhoven is alumna van de opleiding LVHO kunstgeschiedenis en is docente kunstgeschiedenis op een middelbare school.

"Wat je leert pas je toe in de praktijk. De stof komt gelijk tot leven."

Mijn scriptie voor de master Interculturele communicatie ging over profielwerkstukken moderne vreemde talen, waardoor ik met een andere bril naar het onderwijs ging kijken. Ik bezocht een aantal middelbare scholen en merkte dat ik dat telkens een hele fijne omgeving vond. Aan alles merkte ik dat ik zelf voor de klas wilde staan. Om Spaans te kunnen geven in de bovenbouw, had ik alleen nog wel een eerstegraads bevoegdheid nodig. Die heb ik behaald met de eenjarige master Leraar voorbereidend hoger onderwijs (LVHO).

Nooit saai
De master LVHO was voor mij een perfecte combinatie van theorie en praktijk. Je zit niet iedere dag in de boeken, en past wat je leert gelijk toe tijdens je stage. Daardoor komt de stof direct tot leven. Het is hard werken, maar de opdrachten die je maakt zijn echt leuk om te doen en voelden voor mij niet als huiswerk. Omdat het zo afwisselend is, ging het me gemakkelijk af.

Klein groepje
Alle kanten van het lesgeven deel je met je medestudenten. Je ziet elkaar wekelijks tijdens een dag in de collegebanken. Het is dan zo fijn om ervaringen en casussen uit te wisselen. Nog steeds heb ik regelmatig contact met mijn studiegenoten. Jaarlijks studeert er een handjevol docenten Spaans af, dus iedereen kent elkaar goed. Dat kleinschalige is typerend voor deze master. Een echte pré wat mij betreft.

Het kleinschalige van de opleiding vind ik echt een pré. Ik heb nog steeds veel contact met mijn medestudenten.

Opnieuw de boeken in
Mijn interculturele master en theoretische achtergrond vormen een mooie bagage. Dat merkte ik ook bij sollicitaties. Ik ben aangenomen op een school waar Spaans ook in de onderbouw wordt aangeboden. Dat is nieuw voor me; een groep brugklassers. Ik moet de boeken er weer even bij pakken om te weten hoe ik het aan ga pakken. Het is een ander publiek dan ik gewend ben dus ik zal dingen ook op een andere manier uitleggen. Waarschijnlijk zal ik meer gebruik maken van spelvormen. Dat nadenken over hoe ik het pedagogisch en didactisch aan moet pakken ligt me goed. Ik kijk er enorm naar uit om nu echt aan de slag te gaan.

Alles proberen
Ik wil ervaring opdoen over de hele breedte van leerjaren en bij verschillende scholen. Ik sluit ook niet uit dat ik ooit op een hotelschool of bij een luchtvaartopleiding aan de slag ga. Het is juist zo fijn dat ik met dit diploma meerdere kanten op kan. Nu is het moment om mijn vleugels te spreiden.

Annemarie Hoogland is alumna LVHO Spaans en is nu docente Spaans in de bovenbouw van een middelbare school.