Ervaringen

"Ik vind het leuk dat geen week hetzelfde is. De colleges zijn op vaste tijden, maar soms worden deze ingewisseld voor excursies naar allerlei instanties en locaties. De vele excursies naar verschillende musea en steden zijn echt kenmerkend en uniek voor deze studie. Kunst kan immers het beste bestudeerd worden wanneer je er met je neus bovenop staat.

In mijn eerste jaar heb ik wel eens getwijfeld of ik door moest gaan met de studie. Ik was vooral op zoek naar meer uitdaging en op het moment dat we nog vooral de basis aan het leren waren. In het tweede jaar krijg je echter meer dan genoeg diepgang. Daarbij komt nog dat je steeds meer de kans krijgt om je te verdiepen in de onderwerpen die je aanspreken.

Mijn drang naar diepgang en uitdaging vond ik in mijn tweede jaar ook in het Humanities Honours Programme. Dit Honours Programme van de faculteit Geesteswetenschappen heeft mij ontzettend veel geleerd en het was ook zeker een uitdaging om dit naast mijn studie te doen. De diversiteit van het programma zorgde voor een goede aanvulling op mijn studie. Je krijgt de kans om het programma voor een groot deel zelf vorm te geven. Zo heb ik mij verdiept in verschillende aspecten van kunstgeschiedenis, maar heb ik ook interdisciplinair onderzoek gedaan.

Doordat het programma alle Geesteswetenschappen beslaat, heb ik meer kennis over andere studies. Dit heeft mij geholpen om kunstgeschiedenis in een ander perspectief te zien en te plaatsen binnen zowel de Geesteswetenschappen als de academische wereld en de maatschappij. Dit heeft mijn kijk op de kunstgeschiedenis verandert. Daarbij is het Honours Programme een manier om studenten en docenten van andere disciplines te ontmoeten die je normaal niet snel zou tegenkomen.”

"Ik had gehoord dat er op deze studie erg veel leeswerk zou worden opgegeven. Dit is naar mijn mening ook echt zo en daar keek ik toch wel een beetje tegenop. Maar je went er evengoed vrij snel aan. Ook al lukt het niet altijd om al het opgegeven leeswerk ook echt te lezen, over het algemeen komt het gewoon goed. Daarnaast, als je de stof interessant vindt is het niet erg om hier relatief veel tijd aan te besteden, zelfs als het onderwerp een keer tegenvalt. 

Voor sommige vakken ga je heel veel op excursie waar ik over het algemeen heel erg naar uitkeek maar in sommige gevallen ook een stuk minder. In een van mijn eerste vakken bijvoorbeeld, Van papier tot plastic, gingen we naar ateliers om technieken te bestuderen, wat echt heel leuk was. Zo zijn we naar een grafisch atelier geweest om te etsen en naar een glaskunst atelier om glasblazen in eerste persoon te bekijken. Daarnaast zijn er ook vakken geweest waarmee we meerdere archieven hebben bezocht, op een gegeven moment werd dit wel minder en minder leuk.”

"Bij kunstgeschiedenis in Utrecht viel me op dat er veel keuzevrijheid is in het vakkenpakket. Daarnaast is er bijzonder veel ruimte om vakken te volgen bij een andere bachelor, faculteit of in een andere stad. Gaandeweg is mijn interessegebied steeds groter geworden, mede dankzij de mogelijkheid om vakken te volgen bij geografie. Nu heb ik geleerd over schilderijen en architectuur, maar ook over stadsplanning en de sociale problematiek in steden. Van te voren had ik dit nooit kunnen bedenken, maar ik heb in Utrecht mijn studie helemaal naar mijn hand kunnen zetten.

De boodschap van kunstgeschiedenis is eigenlijk: als je goed kijkt zie je zoveel meer. Dat geldt voor alles. Bij elk vak werd dat weer duidelijk en op die manier blijf je je altijd verbazen. Nu ik veel bezig ben met architectuur, stadsgeografie en kunst in de openbare ruimte, blijkt bij een simpele wandeling al waarom deze studie perfect is. Ik zie niet zomaar een oud huis: ik zie de ornamenten, de speklagen en de metselverbanden. Ik loop niet zomaar op een plein: ik zie een standbeeld uit 1800 van brons, ik zie de mensen en hoe ze gebruik maken van het plein of ik zie dat het plein niet ‘werkt’. Al snel werd voor mij duidelijk dat kunstgeschiedenis een hele goede studie is. Je kunt al na twee weken klassieke beelden dateren op oudheid. Maar, belangrijker nog, kunst laat je telkens een nieuw perspectief zien!”

"Na het afstuderen ben ik meteen heel veel gaan solliciteren, maar het wilde niet echt lukken omdat ik naast mijn stages niet de vereiste werkervaring had. Toen kwam ik in aanraking met het traject ‘Erfgoedtalent’. Nadat ik door de sollicitatie was gekomen, mocht ik samen met hen op zoek gaan naar een kansplaats in een museum naar keuze. Het leuke aan Erfgoedtalent is dat ze echt samen met mij keken naar mijn wensen en dromen en dat we daar samen iets bij zochten. Mijn kansplaats heb ik via mijn netwerk gevonden. Via via heb ik een gesprek geregeld met iemand van het Rijksmuseum, Amsterdam, en zo kon ik daar gaan werken aan een tentoonstellingsproject. Het heeft goed gewerkt, want na de kansplaats van een half jaar heb ik een contract aangeboden gekregen van drie jaar (voor drie dagen per week) waarin ik als project assistent werk aan een tentoonstellingsproject in het Registrars Office en ter ondersteuning van de conservator. Een geweldige kans waar ik niet van had durven dromen als student!

Een tip voor het vinden van een baan is: netwerken! Het klinkt nogal cliché, maar het is cruciaal. Zorg dat je eens kan praten bij een instelling waar je wel zou willen werken, of nog beter: zorg dat je daar stage kunt lopen! Vraag rond bij vrienden en kennissen wie zij allemaal kennen. Soms kent iemand niet rechtstreeks iemand, maar wel iemand die weer iemand anders zou kunnen kennen. Zo kon ik in het Rijksmuseum langskomen doordat een familielid de directeur van het Concertgebouw kende en hij kende weer iemand bij het Rijksmuseum…”

"Na mijn afstuderen heb ik een aantal jaar als tijdelijk docent kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht gewerkt om werkcolleges te geven voor een aantal cursussen. Dit werd later uitgebreid met het geven en ontwikkelen van hoorcolleges en het coördineren van cursussen. Erg leuk en leerzaam om te doen!

Momenteel werk ik als freelance curator aan tentoonstellingen in Cobra Museum en Museum Kranenburgh. Bij vrijwel al mijn klussen ben ik via via terechtgekomen – van het ene project ben ik vaak weer doorgerold in het volgende. Binnenkort start ik met collectieonderzoek in Museum Arnhem.

De contacten met kunstenaars en de inhoudelijke invulling en ontwikkeling van de tentoonstelling vind ik de leukste twee aspecten van mijn werk als curator. Maar ook het met het hele team toewerken naar de realisatie van een tentoonstelling en zorgen dat alle aspecten goed op elkaar aansluiten is een mooi onderdeel, hoewel ook vaak een uitdaging.

Tegen studiekiezers zou ik zeggen: blijf altijd dicht bij je eigen interesse en fascinatie. Mijns inziens zou dat altijd de leidraad moeten zijn in de keuzes die je maakt. Daarbij is mijn ervaring ook dat enthousiasme en betrokkenheid bij een bepaalde richting of deelgebied je uiteindelijk ook bij het vakgebied brengt dat daarop aansluit.”