Zelfde studie... andere carrière
Matthijs Graner (36)
Studie: Biologie/Wetenschapseducatie- en communicatie
Werk: Educatief begeleider en ontwikkelaar Science link en preperateur bij Naturalis
Zelfde studie...
Als kind vond ik vlak bij ons huis een bijzondere steen. Ik was overtuigd dat het een dinobot was en nam hem mee naar Naturalis. Het bleek ‘slechts’ een vuursteen, maar mijn interesse in de natuur was gewekt. Tijdens mijn studie biologie kreeg ik steeds meer waardering voor hoe de natuur in elkaar zit en hoe al het leven van elkaar afhankelijk is. Hoe die bijzondere samenhang (meestal) standhoudt, daar kan ik nog steeds niet bij! Ik heb veel met apen gewerkt, zo heb ik het gedrag van makaken onderzocht. Ik realiseerde me hierdoor hoe weinig we van elkaar verschillen. Ik wil mensen doen verwonderen over de natuur. Bij Naturalis ga ik hierover dagelijks in gesprek met bezoekers van alle leeftijden. Als educatief ontwikkelaar werk ik aan de inhoud die ik graag wil overbrengen. Ik houd van de variatie. De ene dag vertel ik als science link verhalen en verbind ik wetenschap en publiek om vervolgens als preparateur in het dinolab te vertellen over dinosaurussen. Als er aan het eind van de dag een kind naar mij toe komt en zegt: ‘ik ga de insecten in mijn tuin bekijken’, dan heb ik mijn doel bereikt.
Erlen Bruls (37)
Studie: Biologie/Neurowetenschappen
Werk: Adviseur Wetenschappelijk Onderzoek bij Alzheimer Nederland
...Andere carrière
Ik koos biologie omdat het over alle leven gaat, in de breedste zin. Vanaf het tweede jaar van mijn bachelor spitste mijn interesse zich steeds meer toe op het gedrag van de mens en de hersenen. Onderzoek doen vond ik leuk, maar ook ver af staan van de ‘echte wereld’. Tijdens mijn studie had ik niet echt een beeld van mijn latere werk. Het ging mij om het leren zelf. Na mijn studie heb ik onder andere onderzoek gedaan naar jeugdhulp. Alzheimer Nederland kende me al van een stage en vroeg om voor ze te komen werken. Daar ging ik aan de slag om mensen met dementie en hun mantelzorgers een stem te geven bij de keuze welk onderzoek subsidie krijgt. Ook mensen met dementie kun je betrekken bij dit soort beslissingen. Vraag ze bijvoorbeeld ‘Vind je dit belangrijk?’ of ‘Is dat een probleem dat je herkent?’. Tien jaar geleden was het relatief nieuw om de doelgroep te betrekken bij onderzoek, nu is het een voorwaarde voor financiering. Los van de verplichting probeer ik onderzoekers te laten zien dat hun onderzoek er leuker én beter van wordt. Het geeft me voldoening als het me lukt om zo wetenschap en praktijk met elkaar te verbinden.