Adaptive Instruction is a key concept in contemporary educational policy development. Adaptive instruction is instruction that is tailored to a student’s understanding and is considered highly effective. Adaptive instruction is currently widely promoted and implemented. It is advocated, for instance, by the Dutch government (e.g. Ministry of Education, Culture, and Science, 2011 and 2014), and the Educational Inspectorate regards it as an important normative standard: they yearly evaluate the extent to which teachers provide adaptive instruction (e.g., Educational Inspectorate, 2019). And also internationally, student-centred education and personalized learning in which adaptive instruction is a key aspect, are promoted (OECD, 2006; DfES, 2007). Therefore, it is surprising that the empirical evidence for the effectiveness of this famous and widely applied principle is scarce and weak (e.g., Van de Pol, Volman, & Beishuizen, 2010). Thus, more empirical evidence with more precise estimations of the effect is needed.

Although the effect in Wood et al. (1978) was “huge” (Sawilowsky, 2009), the sample size was low (N=8 per condition, 32 in total) resulting in very large confidence intervals and thus very imprecise effect estimates. The only two conceptual replications of this study (focusing on older children, on math and science problems and other control conditions) also showed a positive effect of adaptive instruction, yet they also had very imprecise estimates (Murphy & Messer, 2000; Pratt & Savoy-Levine, 1998). Wood and others further developed the work on scaffolding after 1978. Yet, these studies focused on computer-based tutoring systems instead of tutoring in face-to-face interaction (e.g., Wood, 1999; Wood, 2001; Wood & Wood, 1996; Wood & Wood, 1999; Wood, Shadbolt, Reichgelt, Wood, & Paskiewicz, 1992; Wood, Wood, Ainsworth, & O’Malley, 1995). Surprisingly, given its status as a seminal study, no close replication of the study of Wood et al. (1978) exists.

Our goal is to accurately estimate the well-known effect of adaptive instruction on children’s task performance by conducting a close replication of the seminal study of Wood et al., 1978.

https://www.uu.nl/organisatie/educatie/puzzeltaak-voor-peuters-welke-hulp-werkt-het-best

• dr. Nienke Smit

• Renske de Kleijn
• Monique Voman
• Jelte Wicherts

Docenten in het voortgezet onderwijs schatten de kennis van hun leerlingen vaak verkeerd in. Hierdoor krijgen leerlingen niet altijd adequate hulp, resulterend in suboptimale leeruitkomsten. Dit project beoogt de inschattingsvaardigheden van docenten en daarmee de door hen geboden hulp te verbeteren teneinde leeruitkomsten van leerlingen te verhogen. 

Wanneer mensen direct met elkaar in interactie zijn (face-to-face) passen ze zich vaak op elkaar aan. Dit wordt adaptiviteit genoemd en deze is belangrijk voor een goede interactie. Er is daarom in verschillende vakgebieden, zoals onderwijskunde, ontwikkelings- of sociale psychologie en taalwetenschap, onderzoek naar gedaan.

In die verschillende onderzoeken worden echter verschillende termen of concepten gebruikt om adaptiviteit in face-to-face interactie te omschrijven. Voorbeelden zijn scaffolding (de leraar biedt ondersteuning en bouwt die geleidelijk af), differentiatie en imitatie. Verschillende mensen geven vervolgens weer verschillende betekenissen aan die concepten. Daardoor is het lastig te onderzoeken hoe en waarom adaptiviteit in interactie precies werkt, en hoe je het kunt bevorderen.

Het doel van deze overzichtsstudie is het creëren van een overkoepelend theoretisch en evidence-based raamwerk waarbinnen verschillende concepten die betrekking hebben op adaptiviteit in face-to-face interactie geplaatst kunnen worden. Hierdoor ontstaat een overzicht over hoe de verschillende concepten zich tot elkaar verhouden: welke concepten zijn hetzelfde? Welke concepten zijn anders? Welke concepten worden eenduidig of juist meerduidig gebruikt? En waar liggen nog hiaten? Dit raamwerk kan onderzoekers in de toekomst helpen bij verder onderzoek naar adaptiviteit in interactie. Om vervolgens eventueel verder te kijken naar wat werkt in het onderwijs en andere disciplines, zoals de zorg.

• Heleen Pennings (TNO)
• Henderien Steenbeek (RUG)
• Marije van Braak (ErasmusMC)
• Sabine van Vondel