Binoculair zien komt tot stand door samenspel van een drietal neurale processen: 1) een binoculair fusieproces, dat de beelden van de beide ogen tot één beeld versmelt, 2) stereopsis, dat kleine positieverschillen tussen bij elkaar horende beeldelementen vertaalt in diepte, en 3) sturing van oogbewegingen, zodanig dat bij elkaar horende beeldelementen in de buurt van overeenkomstige posities van de beide netvliezen worden afgebeeld. Mijn onderzoek was aanvankelijk op beschrijvingen en mechanistische verklaringen van binoculaire oogbewegingen gericht. Gaandeweg breidde mijn belangstelling zich uit tot de fusie en stereopsis processen en hun samenhang met oogbewegingen. Momenteel houd ik me bezig met conflicten tussen binoculair en monoculair dieptezien, conflicten die ontstaan bij het afbeelden van 3D scenes op 2D media zoals papier, doek en allerlei soorten beeldschermen.