Navigating the Ending of Animal Lives in Veterinary Practice

Samenvatting van het proefschrift
Wat mag redelijkerwijs worden verwacht van dierenartsen in het besluitvormingsproces over het beëindigen van het leven van een dier? Hoewel het antwoord op deze vraag in sommige gevallen duidelijk zal zijn, toont onderzoek aan dat er ook situaties zijn waarbij dit antwoord niet zo evident is voor dierenartsen. Het is bekend dat het omgaan met de complexiteit van deze situaties een negatief effect kan hebben op het algeheel welzijn van dierenartsen en het gevoel van professionele voldoening. Gezien deze impact is er een noodzaak tot ondersteuning van dierenartsen. Effectieve ondersteuning vereist een diepgaand begrip van de complexiteiten waarmee dierenartsen te maken krijgen in situaties waarbij het levenseinde van dieren ter sprake komt.

In dit proefschrift wordt de basis voor dit begrip gelegd door een analyse van het concept euthanasie van dieren, waarbij de verschillende perspectieven van dierenartsen op het beëindigen van dierenlevens worden weergegeven. Om begrip van de perspectieven en ervaringen van dierenartsen te verkrijgen, zijn interviews gehouden met dierenartsen in Nederland. Op basis van deze interviews is een dualiteit in de rolperceptie en waargenomen verantwoordelijkheden van dierenartsen aangetoond, waarbij sommige rollen en verantwoordelijkheden gedeeld werden binnen een groep dierenartsen, terwijl andere enkel door individuen werden benoemd. Daarnaast zijn verschillende perspectieven geïdentificeerd ten aanzien van het samenspel van relevante overwegingen in levenseinde situaties. Tot slot onthulden de interviews dat dierenartsen verschillende strategieën overwegen in hun besluitvormingsproces dat uit drie verschillende stappen bestaat. 

Deze bevindingen bieden inzicht in a) de complexiteit die dierenartsen ervaren in situaties rondom het levenseinde van dieren en b) de benadering van dierenartsen ten opzichte van professionele verantwoordelijkheid bij het omgaan met deze situaties. Op basis van deze inzichten kunnen ondersteunende maatregelen worden overwogen in het onderwijsprogramma, de veterinaire gedragscode en het geldende wettelijke kader. Deze ondersteuningsopties hebben tot doel dierenartsen te positioneren, zodat ze kunnen werken aan de juiste balans tussen autonomie, consistentie, vertrouwen en de dynamiek van situaties aan het einde van het leven.