Oorzaken, beloop, diagnostiek en interventie van ontwikkelingsproblemen en -stoornissen

De afgelopen decennia is er een relatieve toename van het aantal kinderen met een diagnose ‘neurobiologische ontwikkelingsstoornis’, in het bijzonder van dyslexie en ADHD en meer recenter ook van autismespectrumstoornis en licht verstandelijke beperking (LVB). Hier liggen verschillende mechanismen aan ten grondslag, variërend van hoofdzakelijk biologisch (o.a. toename van het aantal overlevende pre-/ en dysmatuur geboren kinderen) tot sociaal-maatschappelijk (maatschappelijke druk om een zo hoog mogelijke sociaal-economische positie te verwerven). In mijn wetenschappelijke werk richt ik me de oorzaken, beloop, diagnostiek en interventie van ontwikkelingsproblemen en -stoornissen. In het onderwijs richt ik me op de vertaalslag van deze kennis naar de klinische praktijk ('evidence-based practice'), in het bijzonder het verminderen van de kans op 'overdiagnostiek' en 'onderdiagnostiek' van ontwikkelingsstoornissen.