Sinds 15 augustus 2020 is Jesse Meijers (1989) aangesteld als Universitair Docent bij het Willem Pompe Instituut voor Strafrechtwetenschappen, bij de sectie Forensische Psychiatrie en Psychologie.
Zijn interesse gaat uit naar “het criminele brein”, oftewel de forensische neuropsychologie, of neurocriminologie (er worden nog wat wisselende termen geopperd in dit jonge vakgebied). Hij is bijzonder geïnteresseerd in de hersenfuncties die samenhangen met zelfregulatie en zelfcontrole, oftewel het kunnen plannen en organiseren van je gedrag, en het kunnen remmen van ongewenst gedrag. Meer specifiek is hij geïnteresseerd in de invloed van de gevangenisomgeving op het brein en deze hersenfuncties. Wat doet deze bijzondere en soms onwerkelijke omgeving met deze hersenfuncties? Ook is hij geïnteresseerd in de maatschappelijke implicaties. Wat als het brein inderdaad achteruit gaat in detentie? Wat betekent dat bijvoorbeeld voor het recidiverisico en hoe we invulling willen geven aan de gevangenisstraf?
Zijn master Klinische Neuropsychologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam behaalde hij in 2012, met een klinische stage en een scriptie-onderzoek in PI Amsterdam Over-Amstel (de Bijlmerbajes). Tijdens zijn master schreef hij een onderzoeksvoorstel voor een promotieonderzoek en werden verschillende partijen bereid gevonden dat onderzoek te subsidiëren. Direct na zijn master startte hij daardoor met zijn promotieonderzoek naar de invloed van detentie op het brein, onder begeleiding van prof. Pim Cuijpers, prof. Gerben Meynen, prof. Joke Harte en prof. Erik Scherder. Op 22 januari 2018 verdedigde hij succesvol zijn proefschrift getiteld ‘Do not restrain the prisoner’s brain’ (Sla het brein niet in de boeien), eveneens aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
Vanaf april 2016 kwam Jesse ook in dienst van Justitieel Complex Zaanstad (Dienst Justitiële Inrichtingen), waar hij een jaar werkte als neuropsycholoog in het Penitentiair Psychiatrisch Centrum. Sinds september 2019, na het afronden van de postmasteropleiding tot GZ-psycholoog, werkt hij bij JC Zaanstad als inrichtingspsycholoog en wetenschappelijk medewerker. Op klinisch vlak houdt Jesse zich bezig met diagnostiek en behandeling van gedetineerden. Daarnaast coördineert hij het wetenschappelijk onderzoek dat plaatsvindt in JC Zaanstad, begeleidt hij verschillende promovendi die daar onderzoek doen in de rol van copromotor, en initieert hij nieuwe onderzoeksprojecten.