Ik onderzoek hoe ijskappen reageren op klimaatverandering, zowel in het (verre) verleden als in de toekomst. Hiervoor gebruik ik ijskapmodellen: computerprogramma's die berekenen hoeveel sneeuw er jaarlijks valt en smelt, hoeveel de ijskap daardoor groeit of krimpt, en hoe het ijs vervormt onder zijn eigen gewicht. Mijn onderzoek richt zich vooral op de wisselwerking tussen de ijskap en de rest van het aardsysteem: als de ijskap smelt, wat doet dit dan met het lokale klimaat? Wat voor invloed heeft het smeltwater op oceaanstromingen? Hoe vervormt de aardkorst onder het veranderende gewicht van het ijs? En hoe kan ik al deze processen slim inbouwen in mijn computermodel, zodat het nauwkeurig genoeg is om zinvolle conclusies te kunnen trekken, maar nog wel snel genoeg om periodes van honderdduizenden jaren te kunnen simuleren?

Daarnaast specialiseer ik mij in de ontwikkeling van dit soort computermodellen. Doordat deze modellen tegenwoordig uit tienduizenden tot soms wel honderdduizenden regels code bestaan, wordt het steeds ingewikkelder om als onderzoeker met dit soort digitale gereedschappen om te gaan. Want hoe bouw je zo'n programma op zo'n manier dat de enorme hoeveelheid code overzichtelijk blijft? Hoe maak je het mogelijk om met meerdere programmeurs tegelijk aan hetzelfde project te werken zonder dat je elkaar voor de digitale voeten loopt? En hoe voorkom je dat je, terwijl je bent ingehuurd als klimaatwetenschapper, in de praktijk langzaam in een full-time programmeur verandert? Nieuwe inzichten uit de informatietechnologie kunnen hierbij helpen. Ik zorg ervoor dat de ijs- en klimaatvakgroep wordt meegenomen in deze nieuwe ontwikkelingen, zodat we effectief met ons gereedschap kunnen blijven werken.