Bastiaan de Gaay Fortman (1937) is emeritus hoogleraar Political Economy aan het International Institute of Social Studies in Den Haag (1972-2002) en Hoogleraar Politieke economie van de rechten van de mens aan de Universiteit Utrecht (vanaf 2000). Hij studeerde economie en rechten aan de Vrije Universiteit (VU) te Amsterdam (beide doctoraal examens in 1963 cum laude). Na zijn militaire diensttijd als pelotonscommandant bij het Bataljon Stoottroepen kreeg hij in 1965 een leeropdracht Algemene economie aan de Faculteit Sociale Wetenschappen van de VU. In 1966 promoveerde hij aldaar op Theory of Competition Policy. A confrontation of economic, political and legal principles (Amsterdam: North Holland Publishing Company, 1966). Dit boek kreeg positieve recensies in o.a. The American Economic Review (maart 1968), The Journal of Economic Issues (maart 1968) en The Economic Journal (maart 1969), Van 1967-1971 was hij als Senior Lecturer and Acting Head of Economics verbonden aan de University of Zambia in Lusaka. Van 1971-1977 was hij lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal als politiek leider en fractievoorzitter van de Politieke Partij Radikalen (PPR) die toen deelnam aan het kabinet Den Uyl. In 1977 werd hij fractievoorzitter van de PPR in de Eerste Kamer waarvan hij lid bleef tot 1991. Onder zijn Visiting Professorships is de Mgr Willy Onclin Leerstoel in Vergelijkend kerkelijk recht aan de KU Leuven. Hij heeft een preekconsent van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Zijn boek over de grondslagen van mensenrechten is getiteld Political Economy of Human Rights. Rights, Realities and Realization (Routledge 2012, paperback). Een artikel dat zijn 'Entitlement systems approach concretiseert is Between Soft Legality and Strong Legitimacy: A Political Economy Approach tot the Struggle for Basic Entitlements to Safe Water and Sanitation, Human Rights Quarterly, November 2015 (with Michela Marcatelli).