Kijkgedrag van baby’s voorspeller voor zelfregulatie bij peuters

Waarom heeft mijn kind zo veel moeite om op zijn plek te blijven zitten in de klas? Hoe kan het dat mijn kind zo lang boos blijft? En waarom luistert mijn kind zo slecht? Voor sommige ouders en/of leerkrachten zullen deze vragen herkenbaar zijn.

Kunnen we al bij baby’s voorspellen wie als peuter meer controle over zijn of haar gedachtes, gevoelens en gedrag heeft en wie daar meer moeite mee zal hebben? We hebben het dan over zelfregulatie, het vermogen om controle te hebben over je gedachten, gevoelens en gedrag. Sanne Geeraerts onderzoekt of er in de babytijd al voorspellers zijn voor zelfregulatie in de peutertijd.

Uit eerdere onderzoeken blijkt dat zelfregulatie belangrijk is voor de ontwikkeling van kinderen. Betere zelfregulatie wordt bijvoorbeeld gerelateerd aan betere schoolprestaties en minder probleemgedrag. 

Hoe goed hebben kinderen in de peutertijd controle over hun gedachtes, gevoelens en gedrag?

Kijkgedrag van baby's als voorspeller

Geeraerts: “In deze studie onderzochten we of kijkgedrag van baby’s kan voorspellen hoe goed kinderen in de peutertijd controle hebben over hun gedachtes, gevoelens en gedrag. Dit hebben we gemeten via een oogbewegingsonderzoek (ook wel eye-tracking genaamd). Eerder onderzoek laat zien dat sommige aspecten van kijkgedrag bij baby’s, bijvoorbeeld de mate waarin ze hun aandacht kunnen vasthouden op een speeltje, inderdaad voorspellend zijn voor zelfregulatie later in de ontwikkeling. Deze studies maakten echter geen gebruik gemaakt van een oogbewegingsonderzoek. We verwachtten dat we met oogbewegingsonderzoek het kijkgedrag van baby’s nog preciezer kunnen meten en zo beter de mate van zelfregulatie kunnen voorspellen”

Door te meten hoe lang baby’s ergens naar kijken, en hoe dat verschilt van moment tot moment, kunnen we voorspellingen doen over de mate van zelfregulatie in de peutertijd.

Nauwkeurige, nieuwe informatie

En zegt die informatie uit het oogbewegingsonderzoek van Geeraerts daadwerkelijk iets over hoe goed kinderen later controle over hun gedachtes, gevoelens en gedrag kunnen uitoefenen? Geeraerts: “Ja! Uit ons onderzoek blijkt dat het kijkgedrag van kinderen, gemeten via oogbewegingsonderzoek inderdaad voorspelt hoe goed kinderen zichzelf kunnen reguleren. Door te meten hoe lang baby’s ergens naar kijken, en hoe dat verschilt van moment tot moment, kunnen we voorspellingen doen over de mate van zelfregulatie in de peutertijd.” Deze manier van meten via oogbewegingsonderzoek blijkt dus een geschikte methode, met als voordeel dat het nauwkeuriger is en nieuwe informatie geeft over de relatie tussen kijkgedrag en zelfregulatie.  

In de toekomst kan deze kennis professionals mogelijk helpen om vroegtijdig problemen in de ontwikkeling van kinderen te herkennen zodat kinderen beter begeleid kunnen worden.

Onderzoeksthema Jeugd

Wil je maatschappelijke problemen aanpakken, dan kun je het beste beginnen bij kinderen. Het Utrechtse onderzoeksthema Dynamics of Youth investeert in een veerkrachtige jeugd. Wetenschappers uit alle vakgebieden werken samen om kinderontwikkeling beter te leren begrijpen. Hoe helpen we kinderen en jongeren groeien en bloeien in onze snel veranderende samenleving?