A Cultural History of Fame in the Renaissance

Hoe werkte roem in het verleden? Wie verwierf faam en wat voor betekenis had dit voor degenen die het toekenden? Deze vragen staan centraal in het door Arnoud Visser geredigeerde A Cultural History of Fame in the Renaissance, met bijdragen van Marian Füssel, Una McIlvenna, Raymond Waddington en anderen.

Roem in de renaissance

A Cultural History of Fame in the Renaissance behandelt de periode van 1450 tot 1650, een tijd waarin toenemende wereldwijde interactie Europa’s zelfbeeld ingrijpend veranderde. De opkomst van de drukpers zorgde voor een revolutie in de communicatiecultuur en verspreidde zowel roem als beruchtheid. Ondertussen werd het continent verscheurd door religieuze conflicten, waarbij de naam van martelaren en heiligen werd ingezet als wapen in de strijd.

Tegelijkertijd trokken technologische en wetenschappelijke vooruitgang veel aandacht en bewondering, vaak gepresenteerd in publieke demonstraties door uitvinders en denkers. Humanistische geleerden en kunstenaars stimuleerden het streven naar roem als een eerbare ambitie. Door deze combinatie van ontwikkelingen kreeg roem een nieuwe betekenis en werd het actief ingezet om macht te versterken of te ondermijnen.

Boekenreeks A Cultural History of Fame

Dit boek maakt deel uit van de zesdelige reeks A Cultural History of Fame, die de betekenis van roem en beroemdheid van de oudheid tot heden onderzoekt. Het behandelt thema’s als communicatie, de kunsten, filosofie, politiek, religie, zichtbaarheid, beruchtheid en schandaal, en wetenschap, evenals de constructie en presentatie van helden.