Serena Di Palma

Ik vind het heerlijk om 's morgens wakker te worden en te weten dat ik mijn studenten weer zal zien. Als ik 30, 80 of 100 jonge gezichten voor me zie, word ik eraan herinnerd hoe belangrijk mijn werk is. Ik ben me zeer bewust van de verantwoordelijkheid die het les geven met zich meebrengt. Ik kan met mijn college hun dag maken of breken. Ik ben verantwoordelijk voor hen. Ik wil ze passie, enthousiasme en motivatie meegeven. Niet alleen motivatie voor wat ze die dag leren, maar motivatie in het algemeen. 

Ik kom oorspronkelijk uit Italië en ben universitair docent Farmacie. Voordat ik naar de Universiteit Utrecht kwam, had ik een 15-jarige carrière als onderzoeker bij bedrijven en universiteiten in Nederland, Italië, Canada en Zwitserland. Maar nu ligt mijn focus vooral op onderwijs. Ik vond onderzoek erg leuk waarbij ik meewerkte aan het oplossen van belangrijke problemen in de behandeling van kanker en gepersonaliseerde geneesmiddelen. Maar na een tijdje begon ik het een beetje beperkend te vinden. Ik had behoefte aan meer dan alleen anderen ervan te overtuigen dat mijn onderzoek het beste was. Het werk als onderzoeker paste niet bij mijn karakter: ik ben heel erg open en heb echt elke dag behoefte aan sociale interactie.

Ik zeg altijd tegen mijn studenten dat ze geweldige wetenschappers kunnen zijn, maar als ze niet over goede communicatieve vaardigheden beschikken, zal hun carrière niet zo goed vooruitgaan.

Inspirerend onderwijs

Toen ik besloot mijn focus te verleggen van onderzoek naar onderwijs, was Utrecht de voor de hand liggende keuze. Ik heb me in dit land nooit een vreemde gevoeld. Een Nederlandse man hebben helpt enorm en ik heb altijd van het werkklimaat in Nederland gehouden. Ik was vooral geïnteresseerd in het overbruggen van de kloof tussen onderzoek en onderwijs, en de Universiteit Utrecht was op zoek naar kandidaten zoals ik.

Nu geef ik les in een breed scala aan vakken. Ik doceer over mijn expertise: het gebruik van biotechnologieën bij bijvoorbeeld kankeronderzoek of in het kader van gepersonaliseerd medicijngebruik. Maar ik geef ook les in fundamentele farmacie: anatomie, fysiologie, scheikunde, analytische chemie... En ik geef graag lessen in academische vaardigheden. Ik zeg altijd tegen mijn studenten dat ze geweldige wetenschappers kunnen zijn, maar als ze niet over goede communicatieve vaardigheden beschikken, zal hun carrière niet zo goed vooruitgaan. 

Als ik naar de toekomst kijk, zie ik mezelf doorgaan in het onderwijs, maar misschien met een nog sterkere interdisciplinaire en internationale focus.

Team science

Ik hecht veel waarde aan de samenwerking met mijn collega's aan de Universiteit Utrecht. Ik werk elke week met 8 tot 10 verschillende docenten. Als we een cursus ontwikkelen, kiezen we een team dat veel verschillende invalshoeken vertegenwoordigt. Soms ook met mensen van het UMC Utrecht, het hoofdziekenhuis hier, zodat we ook een klinisch perspectief kunnen geven. En dan geven we de cursus samen, dat is echt geweldig.

Als ik naar de toekomst kijk, zie ik mezelf doorgaan in het onderwijs, maar misschien met een nog sterkere interdisciplinaire en internationale focus. Ik wil programma's samenvoegen met universiteiten in het buitenland, zodat studenten in hun land kunnen blijven en toch internationaal onderwijs kunnen volgen. Ik wil graag de verbinding zijn met de Universiteit Utrecht om dat te doen. Ik probeer het momenteel uit met één van mijn cursussen om te kijken waar de uitdagingen liggen en wat we kunnen verbeteren. Wat we nodig hebben aan infrastructuur et cetera. Uiteindelijk wil ik dit uitbreiden voor al het Farmacie onderwijs in Utrecht.

Ik zie mezelf ook wel één van de programma's leiden. Dan kan ik meer invloed uitoefenen en mijn eigen ideeën inbrengen in plaats van de ideeën van anderen uit te voeren. En natuurlijk wil ik betrokken zijn bij het opleiden van jongere docenten, vooral vrouwen. Ik kan je vertellen dat dit aan de Universiteit Utrecht allemaal mogelijk is.