Abigail Nieves Delgado
Universitair hoofddocent bij het Freudenthal Instituut
Ik was nogal een studiebol. Ik stak mijn hand altijd eerder op dan mijn klasgenoten en wilde graag nieuwe dingen leren. Opgroeiend in Mexicali, Mexico Stad en Puebla, herinner ik me dat ik water in poeder wilde veranderen, zodat ik het in mijn zak kon meenemen. Mijn ouders stimuleerden mijn nieuwsgierigheid door goede scholen te kiezen en moedigden me aan om Engels te leren. Dat was de basis om de eerste generatie academicus binnen mijn familie te worden.
De maatschappelijke relevantie van History and Philosophy of Science (HPS) is enorm. We slaan een brug tussen de exacte wetenschap, die ons helpt te begrijpen hoe dingen in deze wereld werken, en de maatschappij. Hoe beïnvloeden verschillen in tijd en politieke en sociale klimaten de wetenschap? Als we zulke dingen weten, kunnen onze wetenschappelijke vragen veranderen en worden we ons ook bewust van de ethische gevolgen. Met mijn huidige project wil ik er uiteindelijk voor zorgen dat onderzoek naar het microbioom, waar veel geld naartoe gaat, echt ten goede komt aan mensen. Het doel is niet alleen om een nieuwe database te bouwen en te vullen, maar om daadwerkelijk een positieve impact op het leven van mensen te hebben.
Een fundamentele verbinding
Ik koos ervoor om Biologie te studeren en wilde de wereld redden, want ik maakte me zorgen over het milieu en de natuur. Ik houd nog steeds van biologie en ben gefascineerd door alles wat leeft. In mijn HPS master en PhD onderzoek vond ik het erg leuk om de geesteswetenschappen met de exacte wetenschappen te verbinden. En kijk nu eens naar mij! Ik voel dat ik een echte fundamentele verbinding ben: zonder mij zou er nog steeds een grote kloof zijn tussen HPS en Life Sciences. De faculteit Bètawetenschappen van de Universiteit Utrecht bood me de perfecte kans. Ik kan nog steeds voelen hoe blij ik was toen ik hoorde dat ik de baan had gekregen, vooral omdat ik nog geen connecties had in Utrecht. Ik denk dat de selectiecommissie echt moeite heeft gedaan om onbevooroordeeld te zijn.
Wat ik fijn vind aan werken bij de Universiteit Utrecht is de verbinding met mensen en de grote bereidheid om te helpen bij problemen.
Onderzoeksfinanciering
Voordat ik naar Utrecht ging, werkte ik bij Wageningen Universiteit en daarvoor bij Ruhr Universiteit Bochum. Ik kwam van de National Autonomous University of Mexico waar ik in 2016 mijn PhD afrondde. Na een jaar in Utrecht begon ik met het schrijven van een Vidi-voorstel. Het schrijven van onderzoeksvoorstellen is moeilijk, en ik had dit niet voor elkaar gekregen zonder de hulp van mijn collega's bij het Freudenthal Instituut en daarbuiten. Ik ben erg trots dat ik de Vidi-beurs heb gekregen voor mijn huidige onderzoeksproject. Het stelt me in staat om mijn eigen onderzoeksgroep op te bouwen. Ik ben nu de hoofdonderzoeker van het project 'Microbiome research and race in the Local South', gefinancierd door het NWO. Werken aan dit project geeft me heel veel plezier.
Koloniale geschiedenis in de wetenschap
Een van mijn promovendi, Elian Schure, ontdekte dat ongeveer 80% van de onderzoeksfinanciering naar het menselijk microbioom in Zuid-Afrika afkomstig is uit rijkere landen en regio's zoals de VS en Europa. Wat mij zorgen baart, is dat degenen die het geld beheren de onderzoeksprioriteiten bepalen. Onderzoek naar HIV zou bijvoorbeeld meer centraal kunnen staan in het microbioomonderzoek in Zuid-Afrika, gezien het belang ervan voor de gezondheid van de mensen daar. Als het geld uit andere bronnen zou komen, zou dat dan een verschil maken?
Dit is een centraal aandachtspunt van mijn onderzoek: hoe de huidige dynamiek in de wetenschap verbonden is met onze koloniale geschiedenis. De erfenis van het kolonialisme wordt weerspiegeld in de ongelijke verdeling van financiering tussen rijke en voorheen gekoloniseerde landen. De geschiedenis van het kolonialisme is echt complex. Ik kan niet spreken over alle gevolgen die het heeft, maar ik zie een sterk verband tussen de impact van de koloniale geschiedenis op rijke en arme landen (koloniën), omdat de kloof tussen deze twee niet is veranderd. De machtsverhoudingen zijn nog steeds hetzelfde. Wetenschappers moeten zich bewust zijn van deze historische machtsdynamiek om te voorkomen dat ze dergelijke patronen blijven herhalen.
Een ander element dat van grote invloed is op huidig onderzoek is het gebruik van de begrippen ras en etniciteit in de wetenschap. Het kolonialisme kreeg invloed door de rassenhiërarchieën die we tussen mensen creëerden. Het kwam goed van pas om te zeggen dat een groep mensen inferieur en niet zo intelligent was als de kolonisten en om deze ideeën te onderbouwen met wetenschap. Voor mij is het echt belangrijk om deze racialiseringspraktijken en dit racisme niet te reproduceren in ons huidige wetenschappelijk onderzoek.
Ethiek in onderzoek
Voor mijn onderzoek verzamel ik graag empirische gegevens, naast de methoden die in de filosofie en geschiedenis worden gebruikt. Hiervoor kunnen we methoden uit de antropologie gebruiken, zoals observatie van deelnemers evenals gesprekken met focusgroepen en individuen. Daarnaast kunnen we nog een stap verder gaan en plekken bezoeken waar we kunnen samenwerken met experts en andere samenwerkingsvormen kunnen creëren. Van het bestuderen van de ander naar leren met hen.
Hetzelfde geldt voor het lesgeven aan studenten. Twee jaar geleden was ik onderdeel van de leesgroep "Delinking" georganiseerd door studenten van de HPS Masterprogramma. We besloten samen een recensie te schrijven over een boek dat relevant was voor de leesgroep. Voor mij was dit een manier om studenten ervaring te laten opdoen met samen schrijven, recenseren en uiteindelijk publiceren. Ik ben er trots op dat ze nu een publicatie op hun CV hebben staan en echt weten wat het betekent om dat te doen.
Les geven geeft veel voldoening, ik vind het geweldig om mijn studenten te laten zien hoe prachtig alle levende dingen zijn. Ik ben vooral in mijn element als een groep geïnteresseerd is of wanneer een student naar me toe komt en meer wil weten over HPS. Les geven kan veel tijd in beslag nemen want één uur les kost drie uur voorbereiding. Dit balanceren met onderzoek kan wel eens een uitdaging zijn, dus ik moet altijd prioriteiten stellen.
Elkaar begrijpen
Ik hou van mijn werk, maar het kan ook stressvol zijn. Ik heb mensen zien huilen vanwege de hoge werkdruk. De werkdruk in de academische wereld zou op hoog niveau besproken moeten worden, omdat het academische systeem tot burn-outs kan leiden. Individuele oplossingen zijn nietvoldoende; simpelweg tegen mensen zeggen dat ze 'voor zichzelf moeten zorgen' lost de onderliggende problemen niet op.
Ik zeg altijd tegen mijn promovendi: niet alles is urgent. Voel je vrij om mijn gekke e-mails van middernacht te negeren, die ik echt probeer te vermijden. Hou je aan de acht uur werk per dag en neem je vakantiedagen op.
Wat ik fijn vind aan werken bij de Universiteit Utrecht is de verbinding met mensen. Ik ervaar een grote bereidheid om te helpen bij problemen, hoewel het soms moeilijk is om de juiste persoon te vinden in zo'n grote organisatie. Het Descartes Centrum is erg behulpzaam. Het legt goede contacten met mensen in Utrecht en elders.
Ik voel me gewaardeerd door mijn collega's, wat noodzakelijk is om gelukkig te blijven op een plek. En ik vind hier stabiliteit. Ik ben ervan verzekerd dat ik in Utrecht kan blijven en de komende jaren aan mijn onderzoeksproject kan werken. In de toekomst hoop ik meer te kunnen doen aan klimaatverandering en gezondheid vanuit een HPS-perspectief, en ook meer bewustzijn te creëren over het belang van diversiteit in wetenschap en de samenleving. Elkaar beter begrijpen is essentieel. Het aanpakken van onze vooroordelen is een stap in die richting.
dr. A. (Abigail) Nieves Delgado
Universitair hoofddocent