Interview: Sint Maarten in de stad
Op 3 en 4 juli 2022 vierde de stad Utrecht haar 900-jarig bestaan met onder andere een festival ter ere van stadspatroon Sint-Maarten. Dit festival, geïnitieerd door Els Rose, had als thema ‘Het wonder van Sint-Maarten, de gelukkige stad’. Het zette de betekenis van Sint-Maarten voor de inwoners van Utrecht centraal, in de middeleeuwen en nu.
Het wetenschappelijk onderzoek werd met dit festival toegankelijk gemaakt voor de stad. Het programma bevatte middeleeuwse muziek, een tentoonstelling in de Domkerk gemaakt door studenten, een publieksboek, een symposium en documentaire over Sint-Maarten, en een concert waarbij Utrechtse basisschoolleerlingen nieuwe Sint-Maartensliedjes zongen, gemaakt door conservatoriumstudenten.
Dat was zeker veel werk, zo’n festival organiseren. Hoe heb je dat gedaan?
“De uitdaging was om anderen een rol te geven in dit project en ze die rol ook echt zelf in te laten vullen. Zo heb ik voor de kinderliedjes eerst docenten aan het werk gezet met het ruwe materiaal, dus de gregoriaanse kerkmuziek. Vervolgens hebben we conservatoriumstudenten erbij betrokken. Die zijn hier weer mee aan de slag gegaan en hebben het helemaal overgenomen met de kinderen. Je moet je partners daarvoor dan wel voldoende ruimte geven. Uiteindelijk maakten de kinderen het festival.”
Waar liep je zoal tegenaan in de samenwerking?
“We hadden veel verschillende partners, dus de samenwerking was complex. Omdat het zo’n groot project was, moest ik wel delegeren. De uitdaging is dan om toch de touwtjes in handen te houden. Sommige keuzes had ik achteraf liever anders gemaakt. Maar de samenwerking met collega’s, stagiairs en studenten rondom de tentoonstelling verliep heel goed. Ik kon niet alles zelf inhoudelijk doen, maar door goede onderlinge afstemming verliep dat soepel; ik kon veel overlaten aan de stagiairs. Ook heb ik veel hulp gekregen van bijvoorbeeld onze facultaire afdeling Communicatie & Marketing. Zo was het hun idee om het een festival te noemen en ik heb een persoonlijke mediatraining van ze gekregen.”
Hoe balanceer je als hoogleraar deze verschillende taken?
“Ik vind dat public engagement onderdeel is van je onderzoek, dus je moet kiezen. In zo’n jaar dat ik een groot public engagementproject doe, publiceer ik dus weinig in wetenschappelijke kanalen en bezoek ik weinig congressen. Ik heb vanuit mijn onderzoeksproject ook een wetenschappelijke monografie beloofd, maar die heb ik vooruit geschoven, zodat ik voorrang kon geven aan dit project. Dat is een bewuste keus die ik maak.”
Prof.dr. Els Rose is hoogleraar Laat- en Middeleeuws Latijn aan de faculteit Geesteswetenschappen. Haar onderzoek richt zich in het kader van een NWO VICI-project op burgerschapsdiscoursen in West-Europa in de periode 400-1100.
