Onderzoeker in de regeneratieve geneeskunde worden en zijn

Bachelor

Heb je minimaal een HAVO-diploma dan kun je een laboratoriumopleiding volgen. De meeste Hogescholen bieden een bacheloropleiding aan, vaak is een exact profiel vereist voor toelating. Na deze opleiding ben je technician/analist. Met een voltooide laboratoriumopleiding kun je vooral praktisch bijdragen aan het onderzoek. Het is ook mogelijk om met dit HBO-diploma (of behaalde propedeuse) toegelaten te worden tot een universitaire studie.

Heb je minimaal een VWO-diploma dan kun je een universitaire opleiding doen. Er zijn veel studies die voor RM als basis kunnen dienen zoals geneeskunde, diergeneeskunde, biomedische wetenschappen, biologie en farmacie. Maar ook meer technische studies zoals bioengineering en medische technologie, die aan technische universiteiten (Delft, Eindhoven, Enschede) gegeven worden. Je start met een bachelor-fase, deze is nog niet specifiek gericht op RM maar je kunt vaak al specifieke keuzevakken volgen. Aan de Universiteit Utrecht kan dat bijvoorbeeld:

• In jaar 3 van biomedische wetenschappen
• In jaar 2 van geneeskunde

Master

Als je een bachelor hebt afgerond kun je een masteropleiding gaan volgen. Er zijn al een aantal specifieke masters op het gebied van RG. De Universiteit Utrecht en TU Eindhoven hebben de gezamenlijke tweejarige masters opleiding Regenerative Medicine & Technology. 

Heb je meer interesse in 3D-bioprinten en biomaterialen dan kun je een master Biofabrication volgen die door Universiteit Utrecht samen met een technische universiteit in Duitsland en Australië wordt aangeboden. Deze opleiding is gericht op het maken van weefsels zoals je in dit filmpje kunt zien. 

Maar ook andere masteropleidingen zijn ook geschikt om later als onderzoeker in RM te gaan werken. In het SUMMA Selective Utrecht Medical Master (SUMMA) - Masters - Universiteit Utrecht (uu.nl) is er een iets beperktere mogelijkheid tot het volgden van langdurige onderzoeksstages. 

Ook andere masteropleidingen zijn geschikt om later als RM onderzoeker te gaan werken. 

Een technician of analist voert experimenten uit en ondersteunt de onderzoekers. Soms kan een analist zijn of haar eigen onderzoek doen, maar dat is wel een uitzondering. Analisten zijn onmisbaar binnen een onderzoeksgroep, zij zorgen vaak voor de continuïteit omdat ze meestal lang op één plek werken. Ze doen experimenten en metingen, zorgen dat de nieuwe (PhD)studenten de technieken onder de knie krijgen, en zijn vaak verantwoordelijk voor de aanschaf en juiste werking van apparatuur. 

Wil je weten hoe een analist het zelf vindt? Lees dan deze blog (in het Engels) waarin analisten Cornelieke, Loes, Sylvia en Adel vertellen wat zij doen. 

Als je succesvol je Masteropleiding afgerond hebt en verder wil in de wetenschap, dan kun je een promotieonderzoek doen. Je voert dan een eigen onderzoek uit onder begeleiding van een ‘promotor’ (meestal een hoogleraar). De resultaten publiceer je in wetenschappelijke tijdschriften en vormen samen je proefschrift, dat je bij het halen van je PhD-graad moet verdedigen.   

Een promotieonderzoek duurt meestal vier jaar. Omdat je in die tijd ook veel cursussen en trainingen volgt, wordt ook wel de term assistent of onderzoeker in opleiding (aio of oio) gebruikt. Ondanks de term “in opleiding” is dit een betaalde, tijdelijke aanstelling. 

Als je je proefschrift met succes hebt verdedigd tijdens een openbare zitting mag je de titel Dr. voeren (doctor in de wetenschap). Let wel, in het dagelijks leven wordt een arts soms ook met Dr. aangeduid, maar dat is niet altijd juist: alleen een gepromoveerd persoon kan Dr. zijn. 

Wil je meer weten hoe een dag van een PhD-student in RM er uit ziet?

In dit filmpje ga je een dagje mee met PhD-student Elana Meijer, die onderzoek doet naar nierfalen: Dagboek van PHD student nefrologie Elana Meijer | UMC Utrecht - YouTube.

Als je na je promotieonderzoek nog verder wil in het onderzoek, dan ga je aan de slag als post-doctoraal onderzoeker. Ongeveer eenderde van de gepromoveerde onderzoekers stroomt door naar zo'n wetenschappelijk functie, en dit heeft vooral te maken met het aantal beschikbare banen. Veel onderzoek wordt “extern” gefinancierd door organisaties als NWO, de EU en gezondheidsfondsen. Je krijgt bijna altijd een tijdelijke aanstelling en bent een deel van je tijd bezig om zelf nieuwe financiering binnen te halen. 

In 2019 zijn een aantal inspireerde filmpjes gemaakt over regeneratieve geneeskunde waarin enkele jonge wetenschappers uit Utrecht worden belicht. Deze filmpjes zijn te vinden via: Young Scientists in Regenerative Medicine - Life Sciences - Universiteit Utrecht (uu.nl).

Nadat je een aantal jaren succesvol als post-doc hebt gewerkt kun je doorgroeien naar Assistent Professor of Universitair docent (UD), Associate Professor of Universitair Hoofd Docent (UHD) en Hoogleraar (ook wel Full Professor in het Engels). In deze functies bouw je langzaam een eigen onderzoeksgroep op waarvan je de hoofdonderzoeker of Principal Investigator (PI) bent.

Om alles te relativeren: bij begin van studie denkt een heel groot percentage van de studenten uiteindelijk professor (hoogleraar) te worden. De praktijk is echter weerbarstiger: slechts ongeveer 1% behaalt deze positie. Niet gevreesd, als UD of UHD kan je ook heel zelfstandig onderzoek doen. Maar ja, die toga (zware en zwarte formele kleding van hoogleraar bij academische festiviteiten) blijft trekken…

Wil je meer weten over RM-onderzoekers? Bekijk dan deze filmpjes waarin een aantal PI’s uitleg geven over hun onderzoek:

• Hoogleraar Marianne Verhaar over regeneratieve geneeskunde en oplossingen voor nierpatiënten
• Onderzoekers van het Regenerative Medicine Center Utrecht over regeneratieve geneeskunde
• Hoogleraar Roos Masereeuw over het testen van geneesmiddelen op modellen.
• Hoogleraar Jos Malda over 3D-bioprinten en de toekomst.