Rouwende kinderen
Zijn we de afgelopen 50 jaar anders omgegaan met rouwende kinderen?
50 jaar geleden keken we heel anders tegen rouwende kinderen aan. De gangbare gedachte was dat kinderen niet konden rouwen. Tegenwoordig weten we beter. Uit onderzoek blijkt niet alleen dat kinderen ook last kunnen hebben van een stagnerende verliesverwerking, maar ook dat het belangrijk is om niet te lang te wachten met hulp. Als kinderen na ongeveer een half jaar veel klachten hebben die met het verlies samengaan, is het zinvol om ze te helpen met een specifieke, op de rouw gerichte behandeling. Gelukkig is professionele hulp meestal niet nodig. Het overlijden van een ouder wordt weliswaar gezien als één van de ergste dingen die kinderen kunnen meemaken tijdens hun jeugd, toch blijkt dat de meeste kinderen een dergelijk ingrijpend verlies zonder professionele hulp kunnen verwerken. Een interessante vraag die nog onbeantwoord is: heeft iemand die als kind een ouder verloren heeft hier 50 jaar later nog altijd (groot) verdriet van? En belangrijker: had dit voorkomen kunnen worden door adequate hulp?
Mariken Spuij, universitair docent Orthopedagogiek
dr. Mariken Spuij
E-mail: m.spuij@uu.nl