Jongeren en muziekcultuur
Jongeren en muziekcultuur zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Begon die relatie in de jaren 50, met Elvis?
Elvis is belangrijk geweest voor de populaire muziek, omdat hij de blanke jongen was die zwarte (blues, gospel) en witte (country) muziek fuseerde tot een nieuw type muziek dat in de VS een massapubliek kreeg onder jonge mensen. Elvis was weliswaar niet de eerste of enige die rock ’n roll maakte, maar noch zijn zwarte evenknieën (Chuck Berry, Little Richard, Fats Domino), noch zijn blanke rivalen (Carl Perkins, Jerry Lee Lewis, Vince Taylor) bereikten dezelfde populariteit. Maar de link tussen jeugdcultuur en muziek is eigenlijk veel ouder, al terug te vinden bij de Wandervogel. Dit was een jeugdbeweging voor en door jongeren die, de naam zegt het al, uit wandelen gingen om in hun vrije tijd de grote Duitse industriesteden te ontvluchten. Opgericht in 1898 in Berlijn, zochten zij hun heil in volksmuziek, op basis van het romantische idee dat het ‘gewone volk’ een muzieksmaak had die superieur was aan die van ‘decadente’ stedelingen. De eerste jeugdbeweging verzamelde oude Duitse muziek en bundelde die in de Zupfgeigenhansel.
Tom ter Bogt, hoogleraar Popmuziek en Jeugdcultuur