“It takes two to tango”

Eline Versluis-Penninga werkt sinds twee jaar bij de faculteit Sociale Wetenschappen als participatiemedewerker. Zowel zij als haar leidinggevende Eric Klumpers zijn tevreden met de match. 

Eline (29) kwam binnen op een proefplaatsing bij het medewerkerssecretariaat van het Departement Psychologie. Dat bleek een ideale kans. Op het moment dat het UWV verwacht dat iemand moeilijk aan werk kan komen vanwege bijvoorbeeld een arbeidsbeperking, kan hij of zij in aanmerking komen voor proefplaatsing. Hiermee krijgen zowel werknemer als werkgever de gelegenheid om te ervaren of het echt past.

Eline vertelt: “Ik ben gestart als baliemedewerker, maar al snel ben ik ook dingen voor de backoffice gaan doen. Wat het wetenschappelijk personeel niet zelf kan of waarvoor het geen tijd heeft, dat doen wij.”

Inge Maarseveen werkt bij de BIGA Groep als jobcoach en begeleidt Eline. “We kijken hoe iemand een functie oppakt en welke ondersteuning daarbij nodig is. Eline heeft aangegeven jobcoaching ook na de proefperiode nog prettig te vinden. Maandelijks ontmoeten wij elkaar. We bespreken dan de voortgang en ik denk mee over hoe Eline bepaalde situaties handig kan aanpakken.”

Multi-inzetbaar

Eric Klumpers, afdelingsmanager Psychologische Functieleer, heeft onder andere het team secretariaat onder zich. “Eline doet administratief werk voor de afdeling Ontwikkelingspsychologie, maar pakt zo nodig ook van de andere afdelingen taken op.”

Het medewerkerssecretariaat vervult een baliefunctie: daar komen collega’s met hun vragen. En ze hebben een backoffice voor vragen die niet aan de balie afgehandeld kunnen worden. Het team bestaat uit acht management office assistentes, die samen het Secretariaat Psychologie gestalte geven. Eline is doorgegroeid ten opzichte van het takenpakket waar zij voor was aangenomen. Aanvankelijk dachten zowel Eric als Eline dat zij puur achter de balie zou komen te zitten, maar al snel constateerden zij in samenspraak dat Eline meer in haar mars had.

“Eigenlijk ben ik heel flexibel,” zegt Eline. “Wat er nodig is pak ik op, van een dag achter de balie tot het organiseren van een congres.”

Solliciteren vanuit de Participatiewet

De Participatiewet moet ervoor zorgen dat meer mensen werk vinden, ook mensen met een arbeidsbeperking.

Eline : “De reden dat ik onder de Participatiewet val is dat ik psychisch kwetsbaar ben in verband met mijn gevoeligheid voor depressies. Verder heb ik de diagnose autisme en waarschijnlijk ook ADD. Ik ben vastgelopen in mijn opleiding Tolk Nederlandse Gebarentaal. Ik heb geen diploma behaald van deze opleiding en dan mag je dat werk niet doen.”

Eline heeft eerst een tijd zonder werk thuis gezeten. Daarna is zij twee jaar werkzaam geweest op een werkervaringsplek bij de gemeente Zeist. Toen dat afliep is zij in de Participatiewet terechtgekomen en heeft zij naar eigen zeggen ‘een stempeltje gekregen’.

“Eline ontving de vacature bij de Universiteit Utrecht via de gemeente en besloot te solliciteren. “Er waren zeker ook andere kandidaten,” vertelt Eric. “Maar de werkervaring en motivatie van Eline sloten het meest bij de vacature aan en zij kwam als beste uit de bus. Eline heeft alles wat ze in haar cv schreef ook waargemaakt.”

Terugkijkend zegt Eline: “Dat stempel is eigenlijk wel fijn. Het is een positief iets. Het geeft mij de ruimte om me soms ook minder goed te voelen en ook al werk ik halve dagen, dat is gewoon oké. Dat is niet gek. Er wordt gewoon rekening met mij gehouden. Mijn collega's kunnen taken van mij overnemen als het even niet gaat. Ik kan een keer thuiswerken als dat op dat moment fijner is. Ik ben wat dat betreft in een heel goed team terecht gekomen.”

Wees jezelf

Na de eerste detachering is Eline haar tweede termijn gestart. Het klikt van beide kanten. Nu haar leidinggevende op een andere positie binnen de universiteit aan de slag gaat, krijgt zij een vast contract.  

Eric: “Je kan als leidinggevende nog zo blij zijn met een nieuwe medewerker, maar ook medewerkers moeten het naar hun zin hebben. It takes two to tango.”

Eric vindt het belangrijk dat potentiële collega's uit het participantennetwerk zichzelf niet anders voordoen dan zij zijn of zaken proberen te verbloemen. “Toen Eline net begon was dat voor 20 uur. Dat was eigenlijk net iets te veel, dat heeft zij toen ook vrij snel aangegeven. Toen zijn haar uren teruggeschroefd naar de initieel afgesproken 16 uur. En dat gaat hartstikke goed. Dus wees gewoon jezelf.”

Naar haar zin heeft Eline het zeker. “Ik denk dat de collega's het werk echt leuk maken. Ik houd ervan om mensen te ondersteunen en te faciliteren in hun werkzaamheden. Ik maak het collega’s makkelijker door hen werk uit handen te nemen, zodat zij kunnen doen wat ze moeten doen. Mijn collega’s zien mij bovendien als een gewone collega, niet als een participant, en zo behandelen zij mij ook.”