G.J. Hoogewerff

Het Hoogewerff-Hendrix Fonds voor Italië Studies is mede vernoemd naar Godefridus Johannes Hoogewerff (1884-1963), als blijk van waardering voor diens inspirerende pionierswerk in de bestudering van de Italiaanse cultuur door Nederlandse onderzoekers, in het bijzonder ook met betrekking tot de wisselwerkingen tussen Italië en de Lage Landen. Hoogewerff studeerde aan de Universiteit Utrecht letteren en geschiedenis, promoveerde hier in 1913 op de studie Nederlandsche schilders in Italië in de XVIe eeuw: de geschiedenis van het romanisme, en was in Utrecht van 1950 tot 1955 hoogleraar iconografie.

Hij speelde een sleutelrol in de oprichting en de bloei van de beide Nederlandse academische instituten in Italië: hij was van 1909 tot 1950 verbonden aan het instituut te Rome, waarvan sedert 1921 tot 1950 als directeur, en op zijn initiatief kwam in 1955 het instituut te Florence tot stand, dat hij persoonlijk leidde tot 1958. Van zijn talloze publicaties gelden de studies over Nederlandse kunstenaars in het Italië van de zestiende en zeventiende eeuw nog steeds als leidraad en ijkpunt in dit vakgebied.