Next Stop: Rome - Filippo Ricci

Hoe kijk je terug op je studietijd in Utrecht?

Zeer dierbaar! De Universiteit Utrecht en de stad Utrecht zijn een deel van mezelf geworden in de zes jaar dat ik hier ben geweest. De stad heeft iets romantisch, vind ik. Maar ik heb ook erg genoten van mijn vakken. Mijn researchmaster was academisch gezien de meest uitdagende tijd, maar omdat we zo'n kleine klas hadden, kregen we veel individuele aandacht van geweldige docenten. Dat betekende veel voor me vanuit een leerperspectief. Ik leerde veel vaardigheden, kennis en nieuwe perspectieven kennen. Daarnaast was het een periode van persoonlijke groei en heb ik vrienden voor het leven gemaakt.

Iets anders waar ik nog steeds heimwee naar heb is de Universiteitsbibliotheek aan de Drift, het voormalige paleis van Lodewijk Napoleon. Ik woonde er vlak naast en studeerde er regelmatig. Als je een goede plek wilde, moest je heel methodisch te werk gaan of heel vroeg komen als de deuren opengingen. Ik vond het contrast tussen de extreem moderne binnenarchitectuur en de historische buitenkant erg mooi.

Wat mis je het meest als je denkt aan Utrecht?

Ik mis de praktische kant van de stad, het uitzonderlijk goede stadsontwerp en de historische charme. Ik hield ook van de Nederlandse levensstijl. Een borrel drinken aan het eind van de dag, dat soort dingen.

Wat vind je leuk aan Rome, je huidige woonplaats?

Rome is Rome en het is een van de meest historisch rijke plaatsen die ik me kan voorstellen. Het weer is er meestal prachtig. Dat is op zich al genoeg. Maar bovenal wonen veel van mijn familie en vrienden hier. Dat is fundamenteel voor mij en was eigenlijk mijn motivatie om terug te komen naar Italië, hoewel ik mijn Nederlandse vrienden wel mis.

Hoe ziet je gemiddelde werkdag eruit?

Ik werk vier dagen op kantoor en één dag thuis. Ik kan zelfs binnen 25 minuten van huis naar mijn werk fietsen. Klinkt geweldig, maar het is moeilijk om door de stad te navigeren. Er is de hele tijd zoveel verkeer. Mijn werkdag is van ongeveer half negen tot ongeveer half zes. Gelukkig is mijn baas helemaal niet controlerend. Dus zolang ik mijn werk afkrijg, maakt het niet zoveel uit op welke uren ik werk. Op dit moment zit ik een beetje tussen twee rollen in binnen mijn team. Daarom is het werk een beetje chaotischer dan normaal. Tot nu toe ben ik bezig geweest met het opzetten van een database om toezicht te houden op de publieke sector en niet-particuliere contracten die FAO aangaat. Dit heeft te maken met het controleren of projecten correct worden uitgevoerd. Het wordt mijn taak om dit proces te integreren in de IT-systemen van FAO. Als ik niet werk, speel ik meestal cello of ben ik eten aan het bereiden. Het sociale leven ontstaat hier op een meer organische manier dan in Nederland. We plannen het afspreken met vrienden of het uitgaan meestal niet van tevoren. Het gebeurt gewoon.

Waarom heb je besloten om actief lid te worden van het Utrecht University Alumni Netwerk in Italië?

Het is nostalgie, denk ik, een beetje opnieuw willen verbinden met de Universiteit Utrecht, de geest levend willen houden (en af en toe mijn Nederlands oefenen). Over het algemeen denk ik dat het goed is om contact te leggen. Tijdens onze eerste bijeenkomst voelde ik me meteen verbonden met andere alumni omdat we zoveel ervaringen deelden. Er is een goede kans dat we dezelfde waarden delen, misschien kunnen we samen wat bereiken. Het voelt als een springplank van mogelijkheden voor alle leden.