Realistic Mathematics Education

In de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw is de ontwikkeling van de theorie van het Realistisch Reken-Wiskundeonderwijs (Realistic Mathematics Education, RME) gestart door het IOWO en het OW&OC, twee voorlopers van het Freudenthal Instituut. Als reactie op formalistische en mechanistische methoden ontstond een nieuwe benadering van reken-wiskundeonderwijs: een waarin (het leren van) wiskunde als menselijke activiteit wordt beschouwd, een die leerlingen als betekenisvol ervaren. De betekenis van wiskunde bouwen leerlingen op uit situaties in de wereld om hen heen of binnen de wiskunde zelf. Deze visie, gebaseerd op begrippen zoals mathematiseren, geleide heruitvinding en didactische fenomenologie, kreeg snel internationale erkenning. De nadruk op wiskundige geletterdheid in de internationale PISA toets is bijvoorbeeld geïnspireerd op ideeën afkomstig uit de theorie van het Realistisch Reken-Wiskundeonderwijs. Sindsdien ontwikkelt het wiskundeonderwijs zich snel verder, mede onder invloed van nieuwe digitale middelen en voortschrijdende inzichten over effectiviteit van inhoud en vorm. In het huidige vakdidactische onderzoek van het Freudenthal Instituut vormt Realistisch Reken-Wiskundeonderwijs, net als andere vakdidactische benaderingen, een belangrijke inspiratiebron en een van de historische bases van het werk.