Gedrag
Gedrag van honden en katten ontstaat uit een complex samenspel van erfelijke aanleg, socialisatie, leerervaringen en leefomgeving. De verschillende gedragingen hebben vaak een voorspelbare biologische en soms erfelijke basis. Door de erfelijke basis te onderzoeken kunnen we gedragsproblemen beter begrijpen én voorkomen.
Onderzoek naar gedrag
Wanneer dieren hun natuurlijke behoefte aan het uitvoeren van bepaald gedrag niet kwijt kunnen, kunnen gedragsproblemen ontstaan. Denk aan honden met een hoge werkdrift die gefrustreerd raken zonder uitdagingen, of katten die uit verveling hun jachtinstinct op mensen richten. Erfelijke aanleg speelt hierbij vaak een rol en kan van generatie op generatie worden doorgegeven.
Zowel dierenartsen als fokkers hebben daarom behoefte aan betrouwbare gegevens over ongewenst gedrag. Door te achterhalen welke genen betrokken zijn, kunnen we probleemgedrag via fokselectie helpen terugdringen. Zo werken we samen aan een toekomst waarin dieren niet alleen fysiek gezond zijn, maar ook sociaal stabiel.
Wat onderzoeken we?
Door gedragseigenschappen van honden en katten op grote schaal te registreren, kunnen onze wetenschappers verbanden leggen tussen erfelijke factoren en bepaalde gedragingen. Met genetisch onderzoek brengen gedragskenmerken van honden en katten systematisch in kaart. Er wordt gekeken naar gedragingen als angst, agressie en overmatige onrust, en hoe die mogelijk genetisch worden doorgegeven.
Toepassing in de praktijk: hulphonden in Fit2Breed
Voor hulphonden is een stabiel karakter essentieel. In samenwerking met Stichting Hulphond Nederland ontwikkelen we een speciale Fit2Breed-module waarin ook gedragskenmerken worden meegenomen. Door medische data, afstamming en DNA-informatie te combineren met gedragsobservaties, kunnen we gerichter selecteren op honden die niet alleen lichamelijk geschikt zijn, maar ook de juiste mentale eigenschappen bezitten om als hulphond te functioneren.
Bijdragen als dierenarts via PetScan
Ons registratiesysteem PetScan ondersteunt dit onderzoek. Dierenartsen kunnen hierin gedragskenmerken en bijtincidenten vastleggen, waarmee zij direct bijdragen aan beter inzicht in de erfelijke achtergrond van gedrag.