Labels bij kinderen: the good, the bad and the contested
Welk effect hebben diagnostische labels op het welzijn van kinderen?
Soms lopen kinderen tegen problemen aan waarvoor ze meer hulp nodig hebben dan thuis of op school beschikbaar is. Dit leidt dan vaak tot een ‘etiket’: een diagnostische indeling zoals ADHD, autisme spectrum stoornis of dyslexie. Gemiddeld krijgt 1 op de 15 kinderen in Nederland tijdens hun jeugd zo'n label.
Niet alles kan verklaard worden door biologisch onderzoek. De hub bestudeert stoornissen vanuit een breder perspectief.
Zulke classificaties zijn nodig om geschikte zorg te verkrijgen. Aan de andere kant bestaat er maatschappelijke onrust over de toenemende hoeveelheid labels. Ouders, scholen en hulpverleners plaatsen steeds meer vraagtekens bij de effecten van zo'n etiket. Wat gebeurt er met het zelfbeeld van een kind? En beïnvloedt een label de manier waarop zijn familie, leeftijdsgenoten en anderen met het kind omgaan?
Effect labels op kinderen en hun omgeving
Labels zijn bovendien niet specifiek genoeg om een omgeving te creëren die optimaal aansluit bij de behoeften van ieder kind. De vraag blijft dan ook of de indelingen nodig en wenselijk zijn. En zo niet, welke aanpak bij het in kaart brengen van individuele problemen en behoeften werkt dan wel? Het uitgangspunt van dit project is dat er meer aandacht moet komen voor de mogelijkheden en competenties van het kind, zijn familie en zijn omgeving.
Dit project heeft als doel om alle Utrechtse deskundigheid op het gebied van kinderontwikkeling en ontwikkelingsstoornissen samen te brengen. Wanneer we onze kennis integreren kunnen we samen met maatschappelijke en campuspartners onderzoeken wat het effect is van diagnostische labels op kinderen en op hun omgeving.
Het is van groot belang te beseffen dat de aard, de status en het effect van een label schadelijk kunnen zijn voor met name kinderen.
Met deze kennis hopen we een allesomvattende methode te ontwikkelen die diagnostische uitkomsten weergeeft in samenhang met de persoonlijke situatie. Dit biedt de mogelijkheid om meer op het kind gerichte behandelplannen aan te kunnen bieden.
De lopende projecten:
Interdisciplinaire Bachelorcursus
In het voorjaar van 2022 wordt een interdiscplinaire bachelorcursus gegeven, toegankelijk voor medische en niet-medische studenten. In deze cursus wordt de discussie over diagnostische labels vanuit verschillende perspectieven bekeken en onderzocht. Zo bekijken de deelnemers diagnostische labels vanuit de lens van neuro-biologie, linguistiek, sociale wetenschappen, en de ethiek. De deelnemers ronden de cursus af met een korte stage bij een van de sociale partners van de hub.
Lees ook:
- Artikel (Engelstalig) in Scientific American over herdefiniëring van de term ADHD. Wat als we het woord stoornis gewoon helemaal laten vallen? Niet meer ADHD, maar ADH, zonder de D van disorder. Het woord stoornis is misleidend. De term suggereert dat we weten dat de oorzaak binnen het individu ligt. Hierdoor verdwijnt de context waarbinnen eigenschappen tot problemen leiden te vaak naar de achtergrond.” Dit betogen onderzoekers Sarah Durston, Branko van Hulst en Sander Werkhoven van de Universiteit Utrecht en het UMC Utrecht.
- Interview met Sarah Durston op de UMC Utrecht website over de voor- en nadelen van labels bij kinderen. Gemiddeld krijgt 1 op de 15 kinderen in Nederland tijdens hun jeugd een label, zoals ADHD, autisme of dyslexie. Sarah Durston, hoogleraar Ontwikkelingsstoornissen van de Hersenen in het UMC Utrecht, onderzoekt welk effect zo’n label heeft op kinderen en hoe zij het best geholpen kunnen worden.
Sluit je aan!
Zie jij mogelijkheden om bij te dragen aan het onderzoek? Neem contact met op met Myrte van Langen via M.J.M.vanLangen-8@umcutrecht.nl.
Wij werken samen met deze partners:
Altrecht Kind & Jeugd, GGZ Drenthe, Balans, Nationale Jeugdraad, Samen Sterk zonder Stigma en Psymens, Nederlands Jeugdinstituut, Youké , Hersenstichting.