Dynamics of Youth: een gemeenschap waarin we elkaar aanvullen

Het strategisch thema Dynamics of Youth (DoY) gaat meer jeugdonderzoekers bij elkaar brengen, over facultaire grenzen heen. Tegelijkertijd wordt het contact met de praktijk versterkt. Dat klinkt makkelijker dan het is, maar met kleine stapjes boekt DoY toch veel vooruitgang. Wetenschappelijk directeur Catrin Finkenauer pleit voor meer wederzijdse nieuwsgierigheid en plezier in dat proces.

We’re here to stay. Dat staat als een paal boven water voor Catrin Finkenauer. “De vier strategische thema’s horen erbij op de Universiteit Utrecht. Ze zijn belangrijk bij het realiseren van allerlei universitaire ambities – denk aan Open Science, Sharing Science, innovatief onderwijs, maatschappelijke betrokkenheid, interdisciplinair en internationaal onderzoek.” En toch, om echt impact te kunnen genereren en meer mensen te kunnen laten aansluiten, moeten we elkaar beter kunnen vinden en begrijpen, denkt ze. “Ondersteuners moeten over faculteitsgrenzen heen met elkaar samenwerken en daarvoor ruimte maken in hun takenpakket. Als wetenschapper moet je verder leren kijken dan je eigen onderwijs én je realiseren dat je die faculteit overschrijdende ondersteuning nodig hebt.”

"Om interdisciplinariteit echt verder te brengen moet je tijd nemen om nieuwsgierig te zijn, te wennen aan elkaars taal, elkaar te vertrouwen."

Dialoogsessies

Catrin doet regelmatig een rondje langs alle faculteiten om uitleg te geven over Dynamics of Youth. “Ik hoor dan vaak van jeugdonderzoekers: hoe vind ik andere mensen op mijn vakgebied? Wij proberen daarbij te helpen met onze dialoogsessies. Elke 6 weken wisselen onderzoekers vanuit verschillende perspectieven ideeën uit over een onderwerp. Dit zijn laagdrempelige, online bijeenkomsten van maximaal 45 minuten.” Onderzoekers die een aan jeugd gerelateerd thema op de kaart willen zetten, kunnen DoY vragen om zo’n dialoogsessie te organiseren. Catrin: “DoY doet dit om mensen tijd en ruimte te geven om elkaar te leren kennen. Om interdisciplinariteit echt verder te brengen moet je tijd nemen om nieuwsgierig te zijn, te wennen aan elkaars taal, elkaar te vertrouwen. Bringing play back into science. Dat kost tijd, dus val je snel terug op wat je al kent. Terwijl je juist vernieuwing krijgt door uitwisseling met een ander die ver buiten je comfortzone ligt.”

Van de F’jes tot de Dames C

Dynamics of Youth heeft van het College van Bestuur de opdracht gekregen om meer mensen te laten aansluiten. De thema’s van de huidige hubs zijn daarvoor te gespecialiseerd, legt Catrin uit. “Mede daarom gaan we met vier grote domeinen werken. Zie het als de structuur van een sportclub: daar heb je de jeugdteams, verschillende volwassenenteams, de barcommissie enzovoorts. Allemaal onderdelen maar uiteindelijk hoort iedereen bij de club, van de F’jes, de Heren A en de Dames C. Zo willen we het ook bij DoY. Neem het domein Early childhood. Daarbinnen dat domein kunnen mensen onderzoek doen naar bijvoorbeeld taalontwikkeling, hechting, hersenontwikkeling, voeding, slaap enzovoorts. Verschillende clusters werken samen aan onderzoek onder een overkoepelend thema, onder de koepel van DoY.”

Maak jezelf vindbaar

Om meer mensen te betrekken bij Dynamics of Youth, moeten die wel gevonden kunnen worden. Je profielpagina goed gebruiken kan daarbij helpen, legt Catrin uit. “Iedere medewerker van de Universiteit Utrecht die iets doet met kinderen en jeugd kan op zijn profiel bij Onderzoeksthema’s Dynamics of Youth aanvinken. Dan maak je jezelf vindbaar.” Nog een tip van Catrin: neem een abonnement op de nieuwsbrief. “Daarin lees je hoe we vanuit DoY onderzoek en onderwijs faciliteren en de outreach naar de maatschappij versterken.”

"De uitdagingen rondom jeugd zijn heel complex en kunnen niet door de wetenschap in isolement opgelost worden."

Samenwerken met professionals

Want die verbinding met de praktijk, die is belangrijk om echt impact te kunnen creëren. De podcast JongGeleerd illustreert hoe wetenschappers en professionals elkaar kunnen aanvullen. Catrin Finkenauer ziet dat veel onderzoekers in disciplines denken, terwijl de uitdagingen rondom jeugd heel complex zijn en niet door de wetenschap in isolement opgelost kunnen worden. “Denk aan kwesties als sociale ongelijkheid in het onderwijs, kindermishandeling, de gevolgen van COVID voor jongeren: om iets te kunnen betekenen heb je een gemengd team nodig. Bijvoorbeeld iemand met verstand van het recht, mensen van de gemeente en de scholen, een pedagoog… alleen samen kun je echt een verschil maken.” De oplossingen die we ontwerpen, worden robuuster als we ze meer en breder toetsen aan de praktijk, legt Catrin uit. “Stel: de wetenschap ontwikkelt een behandelmethode voor misbruikte kinderen en die gaat ervan uit dat de behandelaar het kind in een rustige ruimte en individueel kan spreken. Iemand uit de praktijk zegt dan bijvoorbeeld: ‘Dat lukt helemaal niet, want ik heb hier een kind dat altijd haar oma erbij wil en die heeft een luidruchtige hond.’ Dan moet je als wetenschapper met de professional kijken hoe je je methode toch effectief kunt maken.”

Steeds nieuwe vragen

Ander voorbeeld: door de medische vooruitgang zijn er meer chronisch zieke kinderen, die opgroeien met aandoeningen waaraan zij vroeger overleden zouden zijn. “Een chronisch zieke jongen zegt bijvoorbeeld: ‘Ik wil graag uitgaan met mijn vrienden, maar ik ben zo moe’. Als de arts medisch niet meer kan helpen moeten wij verder kijken en het kind in de context zien van zijn ontwikkeling naar adolescent, waarbij sociale interactie heel belangrijk is. Wat voor kennis hebben we nodig? Een psycholoog? Iemand die naar de maatschappelijke normen kijkt ten opzichte van mensen met een handicap? De wereld verandert en stelt ons steeds nieuwe vragen waarop wij antwoorden moeten zoeken. Onze kinderrevalidatie-onderzoekers gaan precies zo te werk, zij kijken naar het volledige plaatje.

"We hebben mensen nodig die bruggen bouwen, die kunnen luisteren naar een ander perspectief."

Gemeenschap

Wat voor mensen hebben we nodig als we interdisciplinair willen werken? “Mensen die bruggen bouwen, die kunnen luisteren naar een ander perspectief.” Dat is een verandering, waar we werk van moeten maken in de curricula van bachelor- en masteropleidingen en in Onderwijs voor Professionals, vindt Catrin. En die verandering vraagt ook om meer diversiteit op onze universiteit. Daarmee maakt Catrin de cirkel rond. “Even vanuit heel hoog over: Open Science, het Strategisch Plan en de strategische thema’s zijn het begin van die verandering. Maar we moeten het met elkaar doen, als gemeenschap waar mensen met verschillen kunnen omgaan en elkaars sterktes zien en aanvullen. Dat is voor mij Erkennen en Waarderen."