Tom Huisjes over zijn onderzoek naar 'sociaal en inclusief opdrachtgeverschap’ en de verbinding tussen het recht en de achterliggende filosofieën

In deze rubriek zijn UUCePP onderzoekers geinterviewd door Elisabetta Manunza en Fredo Schotanus. De eerste aan het woord is de laatste in dienst getreden op 1 mei 2020: Tom Huisjes.

Tom Huisjes

Wie ben jij?

Mijn naam is Tom Huisjes, promovendus bij het Utrecht University Centre for Public Procurement (UUCePP), voorheen ‘PPRC’. Ik ben een echte Utrechtse jurist: na mijn masters Europees recht en Strafrecht aan deze universiteit te hebben behaald, ben ik bij dezelfde universiteit als docent Europees recht in de bachelor Rechtsgeleerdheid aan de slag gegaan.

Waar werk je aan, en waarom?

Ik ga onder begeleiding van mijn promotoren professor Elisabetta Manunza en professor Frans Pennings een onderzoek uitvoeren naar ‘Sociaal en inclusief opdrachtgeverschap’. Het integreren van beleid omtrent discriminatie, diversiteit en inclusiviteit binnen inkoop- en aanbestedingsbeleid brengt veel spanningen met zich mee. De uitdaging is hoe daarmee om te gaan. Kan een aanbestedende dienst bijvoorbeeld een inschrijver uitsluiten als blijkt dat die inschrijver discrimineert op de arbeidsmarkt? Bij welke soort discriminatie mag je wel of niet uitsluiten? Door wie en hoe moet dat worden aangetoond? Nog uitdagender is de vraag hoe een aanbestedende dienst ondernemingen kan stimuleren om juist een divers beleid te voeren.

Waar kom je elke ochtend voor uit bed? En is dat anders wegens de COVID-19-crisis? 

Het thuiswerken heeft mijn dagelijks leven zeker veranderd. Geen gezellige lunches in de kantine meer en geen koffie/thee (en in mijn geval cola) in de coffee corner. Gelukkig houden we regelmatig digitaal contact met elkaar over onze projecten. En gelukkig is er nog steeds evenveel reden om uit bed te komen, namelijk het waardevolle werk (en de deadlines natuurlijk!).

Is er toch iets dat jij in deze veranderende omstandigheden waardeert? Moeten we na de crisis terug naar ons oude leven of juist niet? 

Ik waardeer dat er meer waardering is gekomen voor de mensen in onmisbare beroepen, zoals in de zorg maar bijvoorbeeld ook het onderwijs, het openbaar vervoer en de schoonmaakbranche. Hopelijk herinneren wij ons dit ook nadat wij de coronacrisis te boven zijn gekomen.

De school van Athene, Fresco van Rafaël. Tom Huisjes: "Dit fresco sluit mooi aan bij de quote van Pinker. Ook symboliseert het de verbinding tussen het specifiek juridische van ons vakgebied en de achterliggende filosofie(ën)."

Wie of wat inspireert jou?

In onze aanbestedingsgroep met vele jonge PhD-onderzoekers hebben we regelmatig inhoudelijke discussies over uiteenlopende onderwerpen. Wat al onze onderzoeken met elkaar gemeen hebben, is de basis van Elisabetta’s definitie dat het aanbestedingsrecht geen optelsom van procedurele regeltjes is maar een krachtig instrument om de samenleving op duurzame en rechtvaardige wijze in te richten. In deze visie vormt het aanbestedingsrecht als instrument geen panacee, maar kan het wel degelijk belangrijke verbeteringen teweegbrengen op bijvoorbeeld sociaal gebied. 

Dit doet me denken aan een inspirerend citaat van een van mijn favoriete schrijvers, Steven Pinker:

“We will never have a perfect world, and it would be dangerous to seek one. But there is no limit to the betterments we can attain if we continue to apply knowledge to enhance human flourishing.” - S. Pinker in Enlightenment Now: The Case for Reason, Science, Humanism, and Progress (2018).