‘Ik voelde me door dit maatschappelijke project verbonden met anderen’
University College Roosevelt (UCR) biedt studenten in een aantal cursussen Community Engaged Learning (CEL) aan. Zo worden niet-Nederlands sprekende studenten gekoppeld aan verschillende sociale projecten in en rondom Middelburg. Een van die projecten was Stadsklooster Simpelhuys, een maatschappelijk centrum voor de inwoners van de Zeeuwse hoofdstad.
“Stadsklooster Simpelhuys is te vinden naast de gebouwen van UCR. Studenten kwamen wekelijks op een bepaalde tijd naar de kapel van het stadsklooster om hun meditatielunch te houden. Ze hadden dan een stiltemoment in de kapel rond een tekst of muzikale bijdrage. De contacten die zo ontstonden leidde tot deelname aan de CEL-cursus ‘Nederlandse taal en cultuur’ in samenwerking met lokale maatschappelijke partners”, legt Jan Zwemer uit. Als vrijwilliger was hij actief betrokken bij de activiteiten van het Stadsklooster en onderhield hij het contact met de studenten.
Vaardigheden

Eén van die studenten was de Belgische, maar Franstalige, Solena Leonard. Samen met nog vier medestudenten organiseerde zij activiteiten voor het Stadsklooster. Tot die activiteiten behoorden onder andere een concert door studenten van UCR, waarin Solena ook zelf gitaar speelde, een lunch-meditatie en een open dag. “We werden door de vrijwilligers heel vriendelijk ontvangen waardoor we ons echt welkom voelden. Omdat we verplicht Nederlands moesten praten, konden we onze Nederlandse lessen gelijk in praktijk brengen.”
Naast het oefenen met de Nederlandse taal, leverde het project Solena nog meer op. “Omdat ik zelf een aantal projecten moest managen, heb ik ook aan mijn leiderschapskwaliteiten kunnen werken. En daarnaast was het leerzaam om samen met anderen aan een project te werken. Een belangrijk leerpunt voor mij was dat ik keuzes moet maken en niet altijd alles kan uitvoeren wat ik voor ogen heb. Soms moet je gewoon je verwachtingen bijstellen.”
Verbondenheid

Zwemer heeft de samenwerking als heel positief ervaren. “Het was fijn om met deze groep getalenteerde en kritische jongeren samen te werken. De gemiddelde leeftijd van de vrijwilligers lag ruim boven de zestig jaar. Met de komst van de studenten kwam er een duidelijk andere leeftijdsgroep binnen de muren van het Stadsklooster. Ik denk dat het nuttig is om studenten kennis te laten maken met activiteiten die een maatschappelijke noodzaak hebben en de inzet van vrijwilligers daarbij.”
Ook Solena kijkt terug op een leuke tijd. “De opdracht voor het Stadsklooster zorgde dat ik mij verbonden voelde met anderen, zowel met mijn medestudenten als met de lokale inwoners en vrijwilligers.”