“Het daagde me uit om te presteren en professioneel over te komen.”

“Het was de eerste keer dat ik in mijn studie samenwerk met een externe partner en dat ik me moest verantwoorden aan iemand anders dan mezelf, in dit geval het Volksbuurtmuseum. Dat bracht druk met zich mee die ik niet eerder had ervaren. Het was meer dan een stok achter de deur: ik had het gevoel dat ik een risico liep en dat was spannend. Wel leuk spannend. Het daagde me uit om te presteren en professioneel over te komen.”

Aan het woord is Charlotte Meylemans, student Taal- en Cultuurstudies. Ze volgde recent de cursus Community Based Research for the Humanities (CBR), waarin studenten een onderzoeksproject uitvoeren voor en samen met een maatschappelijke organisatie. Tijdens de cursus werkte Charlotte samen met het Volksbuurtmuseum, gevestigd in de voormalige Hervormde Diaconieschool. Ze deed historisch onderzoek naar de rol van de school in de wijk.
Ook Kiek Prins, student aan het Utrecht University College, volgde CBR. Ze werkte samen met Common Frames, een organisatie die film- en mediaprojecten doet met (jonge) nieuwkomers, en deed onderzoek naar de effectiviteit en impact van deze filmprojecten. Charlotte en Kiek delen hun ervaringen over de cursus en hun eigen project.

Kennis toepassen in de praktijk
Kiek: “Op de universiteit heb ik soms het gevoel dat ik nog niet genoeg weet of kan, ook al studeer ik al een hele tijd. Van de samenwerking met Common Frames kreeg ik juist veel vertrouwen: ik werd gevraagd naar hóe ik iets zie, als mens, en ik leerde hoe ik dat wát ik zie, kan toepassen in de praktijk. Het feit dat Common Frames zo voor mijn ideeën openstond en dat ik als buitenstaander zo werd opgenomen, vond ik tof. Daardoor dúrfde ik ook dingen te zeggen. Ik merkte dat ik wel al klaar ben om samen te werken in een team en daar mijn bijdrage aan te leveren.”
Kieks kritische blik en vaardigheid om haar visie te onderbouwen, hielp mij om weloverwogen keuzes te maken.
Charlotte: “Voor het eerst in zes jaar deed ik iets praktijkgerichts. Ik werkte samen met een organisatie en mijn onderzoek was niet hypothetisch, maar echt. Ik heb meerdere essays geschreven, bijvoorbeeld over onderdrukking in conflictgebieden, maar die essays heeft niemand gelezen. De resultaten van het onderzoek voor het Volksbuurtmuseum zijn relevant voor oud-leerlingen van de school en familieleden die nog in leven zijn. Om die reden is het belangrijk dat het onderzoek klopt.”
Sterke band met medestudenten
Kiek: “Ik voelde een sterke band met mijn medestudenten, omdat je samen reflecteerde op wat je deed, en er ruimte was om met elkaar te delen wat je meemaakte en wat je tegenkwam. Dat collectieve vond ik fantastisch. Ik vond het ook jammer dat de cursus was afgelopen. Dat heb ik normaal nooit. Er was ook geen sprake van ‘wie is beter’, want iedereen was met een eigen proces bezig.”
Charlotte: “Ook de docenten waren niet ‘beter’, er was sprake van gelijkwaardigheid.” Jocelyn en Berteke (Jocelyn Ballantyne en Berteke Waaldijk, red.) stelden zich meer op als begeleider. Het voelde niet alsof je iets verkeerds kon zeggen. Ze droegen wel degelijk autoriteit uit, maar desondanks stonden we op gelijke voet met elkaar. Inspirerend om te zien, zeker voor mij als docent in spé.”
Persoonlijke benadering
Charlotte: “Ik heb me nooit een nummertje gevoeld, de persoonlijke begeleiding en aandacht was groot. En alle docenten en gastdocenten lieten ook zien dat ze onze persoonlijke ontwikkeling belangrijk vonden. Daar was veel aandacht voor en dat was fijn.”
Kiek: “Op zoveel verschillende gebieden vond er groei plaats tijdens deze cursus. Het was een spiegel die je voorgehouden kreeg. En ondanks dat je in het diepe moest springen, werd ook duidelijk wat voor jou belangrijk is, en dat wetenschap ook op andere manieren beoefend kan worden.”
Meer weten?
Lees meer over de cursus Community Based Research for the Humanities, de bevlogenheid van de docenten en de ervaringen van externe partners die met studenten samenwerken.
Het samenwerken met studenten geeft ons nieuwe waardevolle inzichten in hoe de jongere generatie denkt over uiteenlopende onderwerpen die spelen in de samenleving. Mede daardoor kunnen wij onze activiteiten vorm geven op een wijze die een diverse doelgroep aanspreekt.