Pleegmoeder

Dr. Anthony Claes, Prof. Dr. Tom Stout en Prof. Dr. Marianne Sloet - Om succesvol van een niet-drachtige merrie een melkgevende pleegmoeder maken zijn een aantal randvoorwaarden van belang:

• De merrie moet minstens eenmaal zelf een veulen gehad hebben en toen hebben getoond dat ze een 'goede moeder' was.
• De eigenaar van het veulen moet zich bewust zijn van het risico dat ondanks alle voorzorgen het veulen (dood) geslagen kan worden door de merrie.
• Eigenaren van het veulen en van de merrie moeten tevoren goede afspraken maken over de verdere gang van zaken (waar stallen, wie draagt welke kosten, merrie-eigenaar niet verantwoordelijk als het toch mis loopt et cetera).
• Op het moment waarop lactatie geïnduceerd gaat worden moet de merrie liefst oestrisch zijn.

Het protocol duurt ongeveer tien dagen:

• Als de merrie in dioestrus is moet op de eerste dag van de inductie een PGF2a-analoog zoals cloprostenol (75 μg/dier van tenminste 500 kg = 1 ml Genestranvet®) i.m. worden gegeven. Een alternatief is luprostiol (Prosolvin®). Als de merrie hengstig is, is dit niet nodig. Na de toediening kan het paard lichtjes zweten en tijdelijk diarree hebben.
  Let op: zwangere vrouwen, astmapatiënten en patiënten met een andere respiratoire aandoening mogen niet met het cloprostenol in aanraking komen. leder contact van dit middel met de huid vermijden. De persoon die het diergeneesmiddel toedient moet zich tijdens deze handeling beschermen met ondoorlaatbare handschoenen. In geval van contaminatie dient de gecontamineerd huid met veel water te worden gereinigd.
• Bij aanvang van de behandeling dienen merrie en veulen in een rustige stal zodanig geplaatst te worden dat zij elkaar kunnen zien.
• Van dag 1 tot en met dag 10 krijgt de merrie tweemaal daags een dopamine antagonist, bijvoorbeeld 1.1 mg/kg domperidon per os.
  Let op: bij de mens zijn hartritmestoornissen een beschreven bijwerking, bij paarden is dit (nog) niet bekend. let op: dit middel heeft geen MRL, maar staat wel op de zes-maanden lijst en moet dus in het paspoort worden geschreven met zes maanden wachttijd.

Het volledige artikel is verschenen in Tijdschrift voor Diergeneeskunde, mei 2018