Lex Heerma van Voss benoemd tot hoogleraar Geschiedenis van de sociale zekerheid

Lex Heerma van Voss is per 1 juli 2014 benoemd tot hoogleraar Geschiedenis van de sociale zekerheid. Het betreft een bijzondere leerstoel binnen het Utrechts universitair strategisch thema Institutions. Het onderzoek van Heerma van Voss, die rechten en geschiedenis studeerde, vormt een waardevolle versterking van dit multidisciplinaire thema.

Prof. dr. Lex Heerma van Voss (1955) is momenteel directeur van het Huygens ING. Hij studeerde rechten en geschiedenis in Parijs en aan de Universiteit Utrecht, waar hij daarna ook promoveerde. Heerma van Voss is internationaal erkend en actief als onderzoeker op het terrein van de sociale geschiedenis.

Grote verbanden over lange perioden

Typerend voor zijn onderzoek is het begrip van grote verbanden over lange perioden, verbonden aan grondige case studies. Zo onderzoekt hij arbeid en arbeidsverhoudingen in de periode van 1500 tot heden en in het kader van migratiestromen in geheel noord-Europa, met name rond de Noordzee. Ook deed hij laatste jaren belangrijke opdrachten voor maatschappelijke partners, zoals het Verbond van Verzekeraars en het Philips Pensioenfonds.

Historische wortels

Het onderzoek van Heerma van Voss past uitstekend binnen het strategisch thema Institutions. Het zal zich concentreren op de betrekkelijk recente geschiedenis van de sociale zekerheid in Nederland, vanaf het begin van de negentiende eeuw. De regelgeving in de sociale zekerheid hebben historische wortels. Kennis over deze wortels kan een bijdrage leveren aan het hedendaagse voortdurend maatschappelijk en politiek debat.

De leerstoel, gefinancierd door Instituut Gak, wordt ondergebracht bij het departement Geschiedenis en Kunstgeschiedenis, bij de afdeling Economische en Sociale Geschiedenis. Instituut Gak is een vermogensfonds dat subsidie verstrekt aan projecten op de terreinen sociale zekerheid en arbeidsmarktbeleid in Nederland.

Institutions

De Universiteit Utrecht heeft haar onderzoek gebundeld in vier interdisciplinaire strategische thema’s, waaronder Institutions. Dit onderzoeksterrein richt zich op de vraag hoe de kracht van samenlevingen voortkomt uit de kwaliteit van de spelregels van het menselijke verkeer, de instituties. Daarbij gaat het om formele regels, zoals wetten, maar ook informele regels, zoals normen, waarden, gewoontes, en de bijbehorende netwerken en organisaties. Die maken een open, democratische en gelijkwaardige samenleving mogelijk, of juist niet. Ook bepalen zij in welke mate een samenleving schokken kan opvangen, duurzaam en toekomstbestendig is.