Escape rooms helpen studenten om te gaan met onzekerheid
Onzekerheid is alomtegenwoordig onder professionals in de gezondheidszorg, maar methoden om studenten te helpen zich hierop voor te bereiden ontbreken. Het promotieonderzoek van Jenny Moffet toont aan dat digitale escape rooms een oplossing kunnen bieden door belevingen van onzekerheid op te wekken en studenten hun ervaringen te laten delen met medestudenten. Moffett verdedigde haar proefschrift aan de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht op 11 september 2024.
Voor veel mensen zijn escape rooms een bron van vermaak en een kans om even aan de werkelijkheid te ontsnappen. Onderzoeker Jenny Moffett heeft digitale escape rooms ontworpen die deelnemers juist aansporen om de realiteit onder ogen te zien in plaats van eraan te ontsnappen. Moffett werkt als onderwijskundige bij het Health Profession's Education Centre van het Royal College of Surgeons in Ierland (RCSI). Haar spellen helpen geneeskundestudenten zich voor te bereiden op de onzekerheid die ze tijdens hun klinische stages tegenkomen. Door klinische scenario's na te bootsen, kunnen studenten virtueel oefenen voordat ze de echte wereld in gaan.
Omgaan met onzekerheid
“Studenten willen hun boeken opzij schuiven en patiënten ontmoeten, maar de gezondheidszorg staat bol van de onzekerheid”, legt Moffett uit. “Van het helpen van patiënten bij het opsporen van een diagnose tot het uitwerken van behandelprotocollen. Het is iets wat al tijdens de bacheloropleidingen van studenten naar voren komt, vooral wanneer ze de overstap maken van het klaslokaal naar de kliniek. Dit probleem wordt in veel gezondheidszorgsectoren herkend, waaronder diergeneeskunde. Toch zijn er maar weinig richtlijnen over hoe je studenten kunt voorbereiden op het omgaan met onzekerheid.”
Als zorgprofessionals hebben we de neiging om onze onzekerheid te maskeren omdat we bang zijn dom over te komen.
Dit inspireerde Moffett tot het ontwikkelen van een digitale escape room. Ze hield het spel bewust eenvoudig. Studenten werken samen in teams en hebben 30 minuten om puzzels op te lossen die zijn ingebouwd in een interactieve diavoorstelling. De puzzels zijn bedoeld om onzekerheid te simuleren en emoties op te roepen die studenten tegenkomen bij hun klinische stages. Moffett: “Tijdens het spel moeten studenten snel problemen kunnen oplossen met mensen die ze nog nooit hebben ontmoet. Dit kan leiden tot conflicten, faalangst of een drempel om je uit te spreken. Hoewel we deze emoties nooit kunnen wegnemen met onze training, kunnen we ze wel simuleren.”
De cultuur veranderen
Het spel stelt studenten ook in staat om met medestudenten te reflecteren op hun ervaringen. “Het nabespreken is een belangrijk onderdeel van het spel”, zegt Moffett. “Als zorgprofessionals hebben we de neiging om onze onzekerheid te maskeren omdat we bang zijn dom over te komen. Maar als we niet open zijn over onzekerheid, kunnen we dingen over het hoofd zien of verkeerde beslissingen nemen. We moeten dus de cultuur in de geneeskunde zodanig veranderen dat we ons meer op ons gemak voelen om onze onzekerheden te delen.”
Gezamenlijk ontwerpproces
Moffett ontwierp de escape room samen met een team geneeskundestudenten op basis van design thinking. Ze kregen daarbij ondersteuning van onderwijskundigen en grafisch ontwerpers. Samen begonnen ze aan een iteratief proces van ontwerpen, testen, feedback krijgen en aanpassingen maken. “Eén van de belangrijkste aspecten was dat we studenten al in een vroeg stadium betrokken bij het ontwerpproces. Zo konden we de realiteit van onzekerheid vanuit hun perspectief meenemen”, aldus Moffett.
De escape room is nu beschikbaar voor derdejaars geneeskundestudenten van het RCSI. Moffett presenteert in haar proefschrift ook een aantal praktische ontwerpprincipes om anderen te helpen hun eigen escape room te creëren. Er zijn al mensen geïnspireerd geraakt door het spel van Moffett, dus het zou zomaar kunnen dat er in de toekomst meer escape rooms te vinden zijn in klaslokalen om het onderwijs in de gezondheidszorg verder te verbeteren.