Een veelbelovend alternatief om armoede te meten en te vergelijken

Michail Moatsos MSc (Economische en Sociale Geschiedenis) stelt dat de methode die de Wereldbank hanteert om wereldwijde armoede te meten niet geschikt is. De Verenigde Naties hebben met het “Sustainable Development Goal” als doel gesteld om armoede uit de wereld te helpen. De VN meten armoede aan de hand van wat wel de “1 dollar per dag” methode genoemd wordt. Deze methode, gehanteerd door de Wereldbank,  merkt mensen aan als extreem arm als zij van minder dan 1,90 dollar per dag (1,70 euro) moeten leven. De promovendus Moatsos stelt dat deze meetmethode niet toereikend is en presenteert op een conferentie op 31 maart in Londen een veelbelovend alternatief.

Dollar per dag: gemak met een hoge prijs

Eerder onderzoek van Moatsos (2015, 2017)  wijst uit dat als men de werkelijke lokale prijs van een pakket goederen berekent de echte waarde enorm varieert tussen landen en door de jaren heen. Kijkt men bijvoorbeeld naar China dan ziet men dat het consumptiepakket tussen 1983 en 2014 schommelt tussen 1 en 2 ‘internationale’ dollars per dag, afhankelijk van het jaar (gemeten met de koopkrachtpariteit in 2011). De echte waarde kloof tussen landen is evengoed niet consistent.

De misvatting ontstaat ten eerste omdat twee belangrijke meetinstrumenten die worden gebruikt in de dollar-per-dag methodologie niet zijn opgesteld om het consumptiegedrag van degenen die daadwerkelijk in armoede leven te volgen. Volgens Moatsos is de meetmethodologie plutocratisch. De armoedecijfers die de Wereldbank hanteert zijn niet bevredigend maar de Wereldbank negeert deze mate van onzekerheid. Moatsos stelt dat het echter wel mogelijk is om een groot deel van deze onzekerheid te berekenen. Voor 2012 is het betrouwbaarheidsinterval tussen de 9% en 21%.

Een alternatief om armoede te meten

Verschillende wetenschappers hebben alternatieve meetmethoden voorgesteld, zoals Sanjay Reddy (NSSR), Thomas Pogge (Yale) en Bob Allen (Oxford). Moatsos heeft hun suggesties geoperationaliseerd,  zodat de armoedegrens op een constant welvaartsniveau gebaseerd is. Tevens houdt Moatsos rekening met onzekerheidsfactoren. Deze methode van armoedeberekening is daardoor betrouwbaarder  dan de dollar-per-dag methodologie.

Armoede door de tijd heen

Deze nieuwe methode maakt het mogelijk om niet alleen naar armoede heden ten dage te kijken maar ook door de tijd heen. Zo kan bijvoorbeeld de vraag wanneer de Verenigde Staten geen extreme armoede meer kenden beter beantwoord worden. En ook de vraag of extreme armoede nu terugkeert in de Verenigde Staten.  Het maakt het ook mogelijk om landen door de tijd heen op economisch vlak te vergelijken.

Michail Moatsos

Michail Moatsos werkt als promovendus aan het onderzoeksproject Global Poverty and Income Inequality in the long run, onder supervisie van prof. dr. Jan Luiten van Zanden. Hij presenteert zijn bevindingen op 31 maart 2017 tijdens de Economic History Society Annual Conference, University of Londen. De titel van zijn presentatie is Tracing global poverty paths, 1925-2010.

Literatuur

Moatsos, M. (2015). Global Absolute Poverty: Behind the Veil of Dollars. CGEH Working Paper Series, (77).

Moatsos, M. (2017). Global Absolute Poverty: Behind the Veil of Dollars. The Journal of Globalization and Development, (forthcoming).