Bloedvergiftiging werd witsnuitdolfijn fataal
Acute hersenschade, geen lange lijdensweg

De witsnuitdolfijn die op 8 december aanspoelde op het strand van Wijk aan Zee (Noord-Holland) is overleden aan acute hersenschade als gevolg van een bacteriële bloedvergiftiging. Dat concluderen onderzoekers van de faculteit Diergeneeskunde. Het dier, een volwassen mannetje, was goed doorvoed. Uit dieetonderzoek door Wageningen Marine Research blijkt bovendien dat de dolfijn recent nog voldoende vis had gevangen. ‘Dit alles betekent dat het dier snel is overleden nadat de bacterie het brein bereikte’, aldus Lonneke IJsseldijk, coördinator van het onderzoek naar gestrande zeezoogdieren bij de faculteit Diergeneeskunde.
Bacterie
Eerder al hadden de Utrechtse pathologen bij het dier hersenafwijkingen geconstateerd. Toen ze deze onder de microscoop bekeken kwam de acute hersenschade aan het licht. Bovendien zagen ze dat diverse borst- en buikorganen geïnfecteerd waren door één en dezelfde bacterie (zo had de dolfijn ook een longontsteking). Daaruit volgde de conclusie dat het dier een bloedvergiftiging heeft gehad. IJsseldijk: ‘Toen de bacterie via de bloedsomloop het brein bereikte, is de fatale hersenschade ontstaan. Hoe het dier de infectie heeft opgelopen is onduidelijk.’
Wijting
In de maag zijn de resten van meer dan honderd vissen gevonden, vooral wijting. Dat blijkt uit het dieetonderzoek door Wageningen Marine Research. Al het vlees was verteerd. Het dier had dus minimaal enkele uren voor zijn dood niet meer gegeten. Verder is er in het maagdarmstelsel geen plastic aangetroffen.
Leeftijdsonderzoek
Vermoedelijk was de dolfijn al iets ouder. ‘Om de exacte leeftijd te kunnen vaststellen moeten we de jaarringen in de tanden tellen’, zo verduidelijkt IJsseldijk. ‘Maar dat zal niet eerder dan januari 2018 plaatsvinden.’

CT-scan
In de middag van 8 december, direct bij aankomst op de faculteit Diergeneeskunde, volgde een CT-scan. Dit onderzoek, een wereldprimeur, bracht geen skeletafwijkingen aan het licht.
Op het Instagram-account Stranding Research staan regelmatig foto’s van het onderzoek door onderzoeker Lonneke IJsseldijk naar strandingen van zeezoogdieren.