Wilco Hazeleger is decaan van de Faculteit Geowetenschappen en hoogleraar Climate System Science aan de Universiteit Utrecht. Als decaan is hij integraal veranwoordelijk voor het onderzoek, onderwijs en bedrijfsvoering. De faculteit heeft de ambitie om wereldleidend te zijn op het gebied van het systeem aarde en duurzaamheid, met een unieke combinatie van natuur- en sociaalwetenschappelijke expertises. Het draagt bij aan het Pathways to Sustainability strategische thema. Hazeleger is nauw betrokken bij Open Science en toepassingen van AI en data science in duurzaamheidsonderzoek.

Hazeleger studeerde meteorologie aan de Wageningen Universiteit en Reading University (UK). Hij promoveerde in 1999 in de fysische oceanografie aan de Universiteit Utrecht. Daarna werkte hij aan Columbia University (New York) en bij het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut (KNMI). Zijn onderzoek richt zich op klimaatdynamica, klimaatscenario's, klimaatadaptatie en digitalisering. Hij was tevens hoogleraar Klimaatdynamica aan de Wageningen Universiteit. Van 2014 tot 2019 was hij directeur van het Netherlands eScience Center en richtte hij zich op toepassing van digitale technologie en data science in alle wetenschappelijke domeinen. Sinds 2019 is hij decaan van de faculteit Geowetenschappen aan de Universiteit Utrecht.

Wetenschappelijke bijdrages:

Verhalen van weer in de toekomst

Kwetsbaarheid van de samenleving voor klimaatverandering uit zich duidelijk tijdens extreme weerscondities. Overstromingen na overvloedige regenval, hoog water en schade bij stormen, droogte en hitte zijn duidelijke voorbeelden. Extremen zijn per definitie zeldzaam en vaak hangen ze samen met interacties tussen groot- en kleinschalige weerfenonemen die niet goed begrepen zijn. De interactie met socio-economische en ecologische processen maken effecten van klimaatverandering nog complexer.  Om met deze complexiteit om te gaan heb ik het gebruik van narratieven van klimaatverandering ontwikkeld, op basis van ervaren kwetsbaarheid. Op basis van een opgetreden weerextreem kunnen interacties en kwetsbaarheden goed in kaart worden gebracht en helpen voor een goed beeld van verandering van weer in de toekomst.

Relevante publicaties:

Hazeleger, W., van den Hurk, B. J. J. M., Min, E., van Oldenborgh, G. J., Petersen, A. C., Stainforth, D. A., Vasileiadou, E., & Smith, L. A. (2015). Tales of future weather (vol 5, pg 107, 2015). Nature Climate Change, 5(2)

Sillmann, J., Shepherd, T. G., van den Hurk, B., Hazeleger, W., Martius, O., Slingo, J., & Zscheischler, J. (2021). Event-Based Storylines to Address Climate Risk. Earth's Future, 9(2), [e2020EF001783]. https://doi.org/10.1029/2020EF001783

Klimaatmodellen en digitale tweelingen

Klimaatmodellen beschrijven interacties in het klimaatsysteem en kunnen het verleden en toekomstige klimaat simuleren. Ik zet me in om weermodellen te gebruiken in klimaatonderzoek. Weermodellen worden dagelijks getest en simuleren weer zo goed mogelijk. Huidige weermodellen zijn ook gekoppeld met oceaan-, land-, chemie- en zeeijsmodellen. Dat maakt deze goed geteste modellen geschikt voor klimaatstudies (‘seamless prediction’). Ik leidde een international consortium dat EC-Earth ontwikkelde, een klimaatmodel op basis van het leidende mondiale weermodel, dat van het ECMWF. Het is nu een van de leidende klimaatmodellen in IPCC rapporten en de basis van vele projecten op het gebied van klimaatprojecties, verwachtingen en klimaatimpact.

Een nieuwe ontwikkeling is dat van digitale tweelingen van de aarde. Dit zijn digitale replica’s waarmee het aardsysteem zo nauwkeurig mogelijk gesimuleerd wordt. Het bestaat uit simulaties en data. Met digitale tweelingen wordt bijna simultaan met de werkelijkheid het weer en klimaat en de impact daarvan gesimuleerd. Zo kunnen ze bijdragen aan rampenbestrijding, maar ook om het effect van ingrepen te bepalen. Ik ben nauw betrokken bij de ontwikkeling van het Europese ‘Destination Earth’ programma waar een basis gelegd voor zowel de software (simulatiemodellen, artificial intelligence technieken) als de hardware (tot aan exascale supercomputing) om dit mogelijk te maken.

Relevante publicaties:

Bauer, P., Stevens, B., & Hazeleger, W. (2021). A digital twin of Earth for the green transition. Nature Climate Change. https://doi.org/10.1038/s41558-021-00986-y

Hazeleger, W., Wang, X., Severijns, C., Stefanescu, S., Bintanja, R., Sterl, A., Wyser, K., Semmler, T., Yang, S., van den Hurk, B., van Noije, T., van der Linden, E., & van der Wiel, K. (2012). EC-Earth V2.2: description and validation of a new seamless earth system prediction model. Climate Dynamics, 39(11), 2611-2629. https://doi.org/10.1007/s00382-011-1228-5

Workshop:

Convener/Organisator Lorentz Center Workshop Digital Twin Earth (Leiden, februari 2023)

Open science en digitalisering

Het is van eminent belang dat kennis dat gegenereerd wordt op universiteiten breed gedeeld wordt. Dat kan in de vorm van data, software en publicaties met collega onderzoekers zijn, maar ook in de vorm van public engagement. Hazeleger zet zich in voor een transitie naar open science in via het stimuleren van open data en software en de ontwikkeling van een Open Knowledge Base voor allen. Via open science kan interdisciplinair onderzoek beter vorm worden gegeven.

Hazeleger is mede oprichter van het AI Lab Sustainability waar duurzaamheidsonderzoekers, computer scientists en externe stakeholders samen aan duurzaamheidsoplossingen werken.

Open science kan ook niet los gezien worden van erkennen en waarderen. De faculteit Geowetenschappen heeft het MERIT bevorderingsbeleid geimplementeerd waar onderzoek, onderwijs, leiderschap, impact en teamspirit worden gewaardeerd en ontwikkeld.

Relevante publicaties:

De Vos, M. G., Hazeleger, W., Bari, D., Behrens, J., Bendoukha, S., Garcia-marti, I., Van Haren, R., Haupt, S. E., Hut, R., Jansson, F., Mueller, A., Neilley, P., Van Den Oord, G., Pelupessy, I., Ruti, P., Schultz, M. G., & Walton, J. (2020). Open weather and climate science in the digital era. Geoscience Communication, 3(2), 191-201. https://doi.org/10.5194/gc-3-191-2020

Ruti, P. M., Tarasova, O., Keller, J. H., Carmichael, G., Hov, Ø., Jones, S. C., Terblanche, D., Anderson-Lefale, C., Barros, A. P., Bauer, P., Bouchet, V., Brasseur, G., Brunet, G., DeCola, P., Dike, V., Kane, M. D., Gan, C., Gurney, K. R., Hamburg, S., ... Yamaji, M. (2020). Advancing research for seamless earth system prediction. Bulletin of the American Meteorological Society, 101(1), E23-E35. https://doi.org/10.1175/BAMS-D-17-0302.1