De persoonlijke interesse van Peter Bijl (1983) in wetenschappelijk onderzoek heeft als centrale thema "klimaat- en milieu-evolutie van Antarctica en de Zuidelijke Oceaan". Peter geeft onderwijs in de opleidingen Aardwetenschappen en de Bachelor Biologie, op interdisciplinaire themas als mariene wetenschappen en ijs-oceaan en klimaatdynamiek en -geschiedenis. Tijdens zijn promotieonderzoek heeft hij zich gericht op het reconstrueren van de klimaatsevolutie van Antarctica en de zuidelijke Oceaan in haar overgang van de wereldwijd warme vroeg-Eocene broeikaswereld naar de midden- en laat Eocene afkoeling. De rol van enerzijds veranderingen in de plaattectonische configuratie van het zuidelijk halfrond, met name de opening van kritieke zeestraten rond Antarctica, en anderzijds de rol van een dalende atmosferische CO2 concentratie gedurende het Eoceen, werden onderzocht als verklaring voor de klimaatverandering in die tijd. Tijdens postdoctoraal onderzoek heeft hij zich gericht op de gevolgen van de installatie van de grote Antarctische ijskap in het vroeg-Oligoceen op de Zuidelijke Oceaan, specifiek op de mariene biota en de oceanografie, waarbij naast de broeikasgassen ook de plaattectonische veranderingen een grote rol spelen. Daarbij heeft Peter vooral gekeken naar de dynamiek van oceaancondities (zee-ijs, temperatuur en nutrienten) gedurende het Oligoceen, waarin grote schommelingen in poolijsvolume worden gereconstrueerd. Ook de klimaat- en ijskapgevoeligheid voor atmosferische broeikasgasveranderingen zijn belangrijke onderoeksthemas. Tussen 2013 en 2017 heeft Peter met een NWO VENI onderzoeksbeurs de paleoklimaatsevolutie van the Paleoceen bestudeerd. Per 1 December 2015 is Peter toegevoegd aan de permanente staf van het departement Aardwetenschappen. In 2014 ontving Peter de Arne Richter Award for Outstanding Young scientist van de European Geophysical Union, en in 2018 de Heineken Young Scientist Award van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen. Peter startte in januari 2019 aan onderzoeksproject OceaNice, waarin hij de rol van oceaancondities op het afsmelten van de Antarctische ijskap tijdens warme geologische periodes bestudeert. Dit onderzoek is gefinancierd door de European Research Council.
Bij zijn onderzoek gebruikt Peter vooral sedimentaire archieven opgeboord met de verschiilende oceaanboorprogramma's zoals het international Ocean Discovery Program (IODP). De methodes richten zich met name op de organische fossielen in de Antarctische sedimenten: palynologie (dinoflagellaten cysten (dinocysten), maar ook pollen en sporen), gecombineerd met organisch geochemisch biomarker werk. De palynologie wordt in eerste instantie vooral ingezet als stratigrafische tool: dinocysten zijn vaak de enige stratigrafische tool beschikbaar in polaire sedimenten. Daarnaast gebruikt Peter de dinocystenassemblages, zoals biogeografie van dinocysten, en hun hoge gevoeligheid voor vernaderingen in hun leefmilieu voor oceanografische reconstructies, paleo-ecologie van continentale shelfsystemen op basis van dinocystenassemblages en land-zee correlaties. De organisch geochemische biomarker proxies geven een onafhankelijke, vaak quantitatieve reconstructie van allerlei klimatologische- of milieu parameters, zoals zeewatertemperatuur, luchttemperatur, zuurstofconcentraties en CO2 concentraties.
Peter werkte mee aan de totstandkoming van verschillende platforms waarmee contact wordt gezocht met het publiek. Bijvoorbeeld websites die wetenschappelijke kennis verspreiden, zoals paleolatitude.org, planktondrift.science.uu.nl en klimaathelpdesk.org en palsys.org.
Peter is alumnus van de Utrecht Young Academy en was voorzitter tussen maart 2022 en 2024.
Peter staat op het punt aan boord te gaan van de Joides Resolution in 2010, voor IODP Expeditie 318 naar Wilkes Land, Antarctica
Peter en zijn collega's bekijken een kleurrijke sedimentkern van IODP Site U1356